محمدرضا حمیدی زاده - عضو هیات علمی دانشگاه شهیدبهشتی

هدف این نوشتار پایه ریزی مبانی و اصول نظریه آینده شناختی انسان ها براساس الگوی نظریه پردازی دربارة بنیان های دانایی، زیرکی، یقین و همّت است. رویكرد نوشتن، توصیفی استدلالی، بدیهه گرایی و علت یابی است، لذا با تبیین گزارة دانایی، زیرکی و نادانی، آن را زیربنای پیشبرد تمام امور معرفی کرده سپس مولفه همّت به صورت یك پدیدة اصلی و وابسته تبیین می شود. آنگاه،اصول موضوعه «نظریه دی» تشریح می شود. اساس نوشته ها، نظریه پردازی است. نظریه، گزاره ای تعریف می شود که توانمندی تبیین پدیده، پیش بینی حالات و کنترل اعمال و رفتار آن را دارد. مطرح کردن مفاهیم و ایده ها در چارچوب نظریه و بسط ویژگی ها و سازوکارهای مرتبط، از اهداف نظریه است. اگر چه نمی توان پیشینة یكپارچه ای را در تعامل این نظریه یافت اما هر یكاز مباحث نظریه، پیشینة مستقلی دارند. به هر حال، در این نوشتار پنج موضوع: زیرکی، دانایی، نادانایی، یقین و همّت به صورت علّی در تعامل با یكدیگر مورد توصیف قرار می گیرند. مسئله اصلی مورد بحث، نحوة شكل دهی آینده رفتارها براساس زیربنای پنج گانه مذکور است. بنابراین، برای نیل به نقشة ساختمان آینده شناختی انسان ها و رفتارهای مرتبط، باید با نظریه دی(دانایی ویقین) آشنا شد. در نهایت، این نتایج به دست می آید اگر زیرکی، دانایی، نادانی، یقین و همّت به خوبی شناخته و معماری شوند می توان آنها را برای مدیریت نهادها تقویت و کاربردی کرد

زیرکی؛ منظومۀ دانایی، آموزه های یقین، لایه های گُل چینی دانا، مدل دی