رحیم سیاح - عضو هیات علمی دانشگاه صنعت نفت دانشکده نفت اهواز
موسی سیاح

عصر امامين صادقين(علَيهِم االسلاَم) طلايي ترين دوران براي امت اسلام بود كه توانستند دوباره همچون دوران پيامبر (صلَّي اللهُ علَيه وآله) از حقيقت اسلام و مرجعيت ديني كتاب و عترت بهره مند شوند و امت اسلام توانست گامي بلند به سوي مرجعيت قرآن و اهل بيت (علَيهِم السلاَم) بردارد. رفتار درست و اسلامي و پيامبرگونه آن دو امام بزرگوار (علَيهِم االسلاَم) دربرخورد با مخالفان، موجب جذب آنان به اسلام حقيقي و اعتراف به فضل علمي و اخلاق عظيم، امامين صادقين (علَيهِم االسلاَم) گرديد؛ وآن دو امام همام (علَيهِم االسلاَم) با اين رفتار و روش علمي و عملي خود، مبارزه غيرمستقيم با حكومت جور و ستم بنياميه وبني عباس را پي ريزي نمودند؛ و از اين طريق، علاوه بر جذب پيروان و شاگردان بسيار، حقانيت و مرجعيت ديني، علمي و اثبات وصايت و جانشيني پيامبراسلام (صلَّي اللهُ علَيه وآله) براي خود را، به منصه ظهور و بروز قرار دادند. در بسياري از رفتارهاي علمي و عملي آن دو بزرگوار، مخالفان آنها در پايان اين آيه شريفه را تلاوت مي كردند: « الله اعلم حيث يجعل رسالته»، که به نوعي با تلاوت اين آيه، اعتراف به حقانيت اهل بيت (علَيهِم السلاَم) نسبت به امامت و رهبري جامعه اسلامي، مي نمودند.

امام باقر(علَیه السلاَم)، امام صادق(علَیه السلاَم)، صادقین (علَیهِم االسلاَم)، مخالفان، انحرافات فکری، رفتار علمی و عملی