مطالعه و بررسی تکثیر لیشمانیا تروپیکا در رده سلولیJ774A-1 موشی
Publish place: New Cellular Biotechnology - Molecular، Vol: 9، Issue: 36
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 273
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NCMBJ-9-36_005
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1399
Abstract:
سابقه و هدف: جنس لیشمانیا از نظرزیست شناسی به انگلهای تاژکدارخانواده تریپانوزوماتیدهآ [1]تعلق دارد. لیشمانیا به دو فرم پروماستیگوت و آماستیگوت است. در محیط کشت بهفرم پروماستیگوت و داخل ماکروفاژ بهفرم آماستیگوت است. در این پژوهش هدف بررسی زنده ماندن انگلهای لیشمانیاتروپیکا (L.tropica) در محیط کشت سلول است.
مواد و روشها: در این مطالعه امکان رشد در محیط کشت Novy-MacNeal-Nicolli (N.N.N ) وRPMI1640 بررسی گردید. در آزمایشگاه شرایطی فراهم شد که پروماستیگوتهای لیشمانیاتروپیکا، به آماستیگوتهایی که در سلول میزبان زنده ماندند تبدیل شدند. رشد لیشمانیاتروپیکا، در مقایسه با انواع لیشمانیاهای دیگر مانند لیشمانیا ماژور بررسی گردید. لیشمانیاتروپیکا در دمای 26- 25 درجه سانتیگراد در انکوباتور معمولی نگهداری شد. کشت لیشمانیاتروپیکا در محیط کشت RPMI1640 انجام شد. آلودهسازی لیشمانیاتروپیکا بر روی سلول J774A-1 انجام شد. سلول J774A-1 در محیط کشت RPMI1640 نگهداری شد. سلولها در 37 درجه سانتیگراد در انکوباتور CO2 دار نگهداری شدند.
یافته ها: لیشمانیاتروپیکا بعد از آلودهسازی بر روی سلول ماکروفاژی J774A-1 مشاهده شد. در مقایسه با لیشمانیاماژور که زمان بیشتری نیاز دارد تا عملکرد خود را نشان دهد، لیشمانیاتروپیکا در داخل این سلول قدرت زنده ماندن برای زمان طولانی را دارد. همچنین مشاهده شد لیشمانیاتروپیکا در محیط کشت N.N.N فقط نگهداری میشود و تکثیر نمیشود.
نتیجه گیری: یافته ها در این تحقیق نشان داد پروماستیگوتهای لیشمانیاتروپیکا، در شرایط آزمایشگاه به آماستیگوتهایی تبدیل شدندکه درسلولهای میزبان قدرت زنده ماندن برای زمان طولانی را دارند.
[1]. Trypanosomatidea
Keywords:
Authors
زهرا مرادی
Department of Biology, Faculty of Science, Islamic Azad Parand University, Tehran, Iran,
سعید ذاکر بستانآباد
Department of Biology, Faculty of Science, Islamic Azad Parand University, Tehran, Iran,
رامتین حدیقی
Department of Parasitology, Faculty of Public Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran,
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :