تولید اگزوپلی‌ساکارید توسط Bacillus pasteuri و بررسی خواص ضد‌باکتریایی و ضداکسیدانی آن

سابقه و هدف:  اگزوپلی­ ساکاریدها بیوپلی­­ مرهایی هستند که توسط میکروارگانیسم ­ها به محیط اطراف ترشح می­ شوند. هدف از این تحقیق تعیین شرایط برای تولید حداکثری اگزوپلی ساکارید توسط باکتری Bacillus pasteuri و بررسی خواص ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی آن بود. مواد و روش­ ها: در این مطالعه بر اساس روش تاگوچی و توسط نرم افزار Qulitek-4 برای تولید اگزوپلی­ ساکارید آزمایش طراحی شد. سپس از اگزوپلی ساکارید تولید شده غلظت­ های مختلفی تهیه و به منظور بررسی خواص ضد باکتریایی به اثر آن برروی باکتری­ های استافیلوکوکوس ارئوس و اشریشیاکلی پرداخته شد. به منظور بررسی فعالیت ضد اکسیدانی 4 غلظت از اگزوپلی­ ساکارید تهیه و توسط سه روش مهار فعالیت رادیکالی  DPPH، رادیکالی سوپراکسیدانی و رادیکال هیدروکسیل اندازه گیری شد. یافته­ ها: بهترین شرایط برای بیش ترین میزان تولید اگزوپلی ­ساکارید پس از گذشتن 48 ساعت از کشت باکتری با میزان غلظت نمک 05/0 میلی­ گرم بر میلی ­لیتر و ساکارز 1 میلی­ گرم بر میلی­ لیتر بود. نتایج حاصل از فعالیت ضد باکتریایی نشان داد که بیش ترین هاله عدم رشد مربوط به غلظت µg/ml400 بود. نتایج فعالیت ضد اکسیدانی در هر سه روش بکار گرفته شده در این مطالعه نشان داد که در غلظت g/mlµ 1000 از اگزوپلی­ ساکارید بیش ترین فعالیت مهار وجود دارد. نتیجه گیری: با تعیین چند عامل کلیدی می­توان بیش ترین میزان اگزوپلی ­ساکارید توسط باکتری باسیلوس پاستوری را تولید و به منظور فعالیت ضد باکتریایی و ضد اکسیدانی از آن استفاده نمود.

Keywords:

Exopolisaccharide , Bacillus Pasteuri , Antibacterial , Antioxidant , اگزوپلی‌ساکارید , Bacillus pasteuri , ضد‌باکتریایی , ضداکسیدانی