بررسی اقلیم گردشگری استان کرمانشاه با استفاده از شاخصهای دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و اقلیم آسایش گردشگری (TCI)
عنوان مقاله: بررسی اقلیم گردشگری استان کرمانشاه با استفاده از شاخصهای دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و اقلیم آسایش گردشگری (TCI)
شناسه ملی مقاله: JR_JOPG-12-44_008
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JOPG-12-44_008
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه منوچهری - مربی گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران ۰۹۱۸۹۲۷۲۷۵۷ - f.manouchehri۱۴۸۴@gmail.com
منصور پروین - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
فاطمه منوچهری - مربی گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران ۰۹۱۸۹۲۷۲۷۵۷ - f.manouchehri۱۴۸۴@gmail.com
منصور پروین - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
یکی از نیازهای اساسی به منظور توسعه توانمندیهای گردشگری یک منطقه، اقلیم مناسب گردشگری می باشد. استفاده از پتانسیلهای گردشگری، نیازمند ارزیابی اقلیم آسایش با استفاده از روشهای علمی مورد قبول است تا بهطور سیستماتیک تأثیر عناصر اقلیمی بر فعالیت گردشگران را مشخص سازد. با توجه به این ضرورت، در پژوهش حاضر به بررسی اقلیم گردشگری استان کرمانشاه با استفاده از دو شاخص دمای معادل فیزیولوژیک و شاخص آسایش اقلیمی انجام گرفت. این مطالعه؛ شامل تحلیل الگوی پراکندگی زمانی و مکانی مقادیر محاسبه شده برای این دو شاخص؛ بهمنظور ارزیابی اقلیم آسایش در برنامهریزیهای گردشگری بهویژه گردشگری طبیعی می باشد. بدینمنظور از دادههای 10 ایستگاه هواشناسی که شامل دمای هوا (متوسط و حداکثر دمای روزانه)، فشار بخار، رطوبت نسبی (متوسط و حداقل روزانه)، متوسط رطوبت نسبی روزانه، سرعت باد، میزان ابرناکی، بارش، کل ساعات آفتابی و میانگین سرعت باد طی بازه زمانی 16 ساله (1380-1396) بوده است؛استفاده گردید. پس از آماده نمودن دادهها، آماره کلموگروف - اسمیرنوف برای آزمون نرمال بودن آنها بکار گرفته شد. تعیین پراکنشهای همگن مکانی و زمانی مقادیر شاخص دمای معادل فیزیولوژیک و شاخص اقلیم آسایش گردشگری هم با تحلیل خوشهای و بر اساس دادههای اقلیمی مورد استفاده انجام گرفت. مقادیر بدست آمده برای هر دو شاخص نشان داد که وضعیت اقلیم گردشگری استان مورد مطالعه بیش از هر چیزی؛ متأثر از شرایط توپوگرافی آن می باشد. بهگونهای که مناطق غربی و مرکزی با ارتفاع زیاد در سطح استان (شهرستانهای سنقر، کنگاور، هرسین، صحنه، کرمانشاه، جوانرود و اسلامآباد غرب) در طی سال شرایط متفاوتی در مقایسه با مناطق شرقی و کمارتفاعتر استان (سرپل ذهاب، گیلانغرب و قصر شیرین) به لحاظ آسایش اقلیمی و درجه تنش فیزیولوژیک دارند. به لحاظ پراکنش زمانی، اردیبهشت، خرداد و مهر مناسبترین زمان برای انجام فعالیت گردشگری در استان کرمانشاه می باشد.
کلمات کلیدی: اقلیم گردشگری, اقلیم آسایشی, دمای معادل فیزیولوژیک, تحلیل خوشهای, استان کرمانشاه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1162624/