حمید بابلی موخر - دکترای ژئومورفولوژی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، ایران
محمدحسین رامشت - استادژئومورفولوژی،دانشکدهعلومجغرافیاییوبرنامه ریزی،دانشگاهاصفهان،ایران

وجود مکانهای ویژۀ زمین­شناسی و ژئومورفولوژیکی و به تعبیری ژئوسایت و ژئومورفوسایت بسترهای لازم جهت توسعۀ ژئوتوریسم می­باشند. ژئومورفوسایت­ها به­­ خودی خود و یا در ترکیب با مواریث فرهنگی- تاریخی و اکولوژیکی توان­های بالقوه­ای را در راستای گردشگری عرضه می­دارند. توسعهگردشگریواستفادهازجاذبه‌هایمتعددطبیعیوتاریخیراهبردیاساسیجهت دستیابی بهتوسعهپایدارمی‌باشد.هدف از این پژوهش ارزیابی توانمندی­های ژئوتوریستی لندفرم­ها و آثار تاریخی منطقۀ تشان در استان خوزستان و تعیین جایگاه گردشگری آن بااستفاده از روش پرالونگ می­باشد. به­همین منظور از نقشه­های زمین­شناسی، توپوگرافی و همچنین بررسی اسناد، کتب تاریخی و مشاهدات میدانی استفاده و میزان توانمندی­های ژئوتوریستی منطقه مشخص شده است. نتایج ارزیابی­ها نشان می­دهد که محدودۀ تاریخی تشان (کلگه­زار) با کسب امتیاز 62/0 عیار گردشگری و 46/0 میانگین ارزش بهره­وری و به دلیل برخورداری از آثار باستانی و جایگاه ویژه تاریخی بیشترین پتانسیل جذب توریسم و گردشگر را در منطقه دارد. غار پاپری تشان با کسب امتیاز 54/0 عیار گرشگری و 40/0 میانگین ارزش بهره­وری در رتبۀ دوم می‌باشد. بر همین اساس محدودۀ تنگ بَن و همچنین چشمه و استخر طبیعی سرجوشر تشان به‌ترتیب در رتبه‌های بعدی قرار دارند. پتانسیل­هاوجاذبه­هایفراوانغارپاپرینشانمی­دهدکه­درصورتتوجهبیشتروایجادزیرساخت­هایمناسبدرآیندهازارزشبهره وریبهمراتببیشتربرخوردارشودوگردشگرانزیادی را بهخودجذبنماید.

اکوتوریسم, ژئومورفوسایت, لندفرم, روش پرالونگ, منطقۀ تشان بهبهان