CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تنوع ژنتیکی برخی از توده‎های شوید (Anethum graveolens L.) بومی ایران با استفاده از نشانگر ISSR

عنوان مقاله: بررسی تنوع ژنتیکی برخی از توده‎های شوید (Anethum graveolens L.) بومی ایران با استفاده از نشانگر ISSR
شناسه ملی مقاله: JR_PGRLU-2-1_002
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:

زینب بهاری - Former M.Sc. Student, Department of Horticultural Sciences, Faculty of Agriculture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
عبدالعلی شجائیان - Assistant Professor, Department of Horticultural Sciences, Faculty of Agriculture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
سجاد رشیدی منفرد - Assistant Professor, Department of Plant Breeding and Biotechnology, Faculty of Agriculture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
امین میرشکاری - دانشگاه یاسوج
خدیجه نصیری - Assistant Professor, Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, Yasouj University, Yasouj, Iran
مرضیه امیریان - Former M.Sc. Student, Department of Horticultural Sciences, Faculty of Agriculture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

خلاصه مقاله:
آگاهی از میزان تنوع ژنتیکی و درک روابط موجود بین گونه‎‎‎ها و توده‎های بومی کشور گام مؤثری در راستای حفظ ژرم‎پلاسم گیاهان می‎باشد. در این مطالعه تنوع ‎ژنتیکی درون و بین هفده‌ توده‌ی شوید (Anethum graveolens L.) بومی مناطق مختلف ایران با استفاده از پنج نشانگرISSR  بررسی شد. در مجموع 29 باند چند شکل ایجاد شد. میانگین کل چند شکلی 7/54% بود. بیشترین و کمترین میزان محتوای اطلاعات چندشکل (PIC)، به ترتیب 46/0 در آغازگر (CA)8G و 4/0 در آغازگر (AG)8T و میانگین 43/0 بود. بیشترین و کمترین تنوع ژنتیکی بر اساس شاخص‎های درصد مکان‎های ‌ژنی چندشکل به‌ترتیب 07/62 و 10/93، هتروزیگوسیتی مورد انتظار به ترتیب 248/0 و 392/0 و شاخص اطلاعات شانون به ترتیب 360/0 و 567/0 در میان توده‌ی‎‎ اردبیل و توده‌ی‎‎ آذرشهر مشاهده شد. ماتریس عدم ‎تشابه نشان داد که توده‎های ساری و کرمان بیشترین و توده‎های اهواز و نهاوند کمترین فاصله ژنتیکی را داشتند. تقسیم‎بندی تغییرات درون و بین توده‎ها با استفاده از تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که 88 درصد کل تغییرات ژنتیکی درون توده‎ها وجود دارد. تجزیه خوشه‎ای بر اساس روش UPGMA ارتباط ضعیف بین فاصله ژنتیکی و فاصله جغرافیایی را در بین توده‎ها نشان داد.

کلمات کلیدی:
Cluster analysis, Analysis of molecular variance, Polymorphism, Polymorphic information contents, Dill, تجزیه خوشه‎ای, تجزیه واریانس مولکولی, چندشکلی, شوید, محتوای اطلاعات چندشکل

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1162778/