بررسی کشتارگاهی میزان شیوع الودگی به سیستی سرکوس در لاشه های گوسفند و بز ذبح شده در کشتارگاه های استان مازندران طی سالهای ۸۶ و ۸۷ و نقش آنها در امنیت غذایی
شناسه ملی مقاله: FSS01_163
منتشر شده در اولین سمینار ملی امنیت غذایی در سال 1390
محمودرضا اثناعشری - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور
بیماریهای انگلی سبب کاهش بازده لاشه و مستعد کردن دام به سایر بیماریها می شوند گوسفند و بز میزبان واسط انگل تنیا اویس یا سیستی سرکوس اویس تنیاکولیس هستند از عوارض ابتلا به این انگل می توان به کاهش تولید و وزن گیری نیز اشاره کرد این بررسی با هدف تعیین میزان شیوع الودگی به سیستی سرکوس در نشخوارکنندگان کوچک کشتاری استان مازندران به صورت مقطعی و توصیفی به مدت دو سال طی سالهای ۸۶ و ۸۷ و مقایسه میزان شیوع بین آنها انجام شد و لاشه دامها پس از ذبح مورد معاینه ماکروسکوپی نسبت به الودگی به سیستی سرکوس قرارگرفتند داده های بدست امده پس از جمع اوری توسط ازمون فرض نسبت موفقیت تحت نرم افزار SPSS در سطح خطای ۵% مورد تجزیه و تحلیل اماری قرارگرفتند. در سال ۱۳۸۶ از ۲۶۱۰۷۶ راس گوسفند و ۱۲۵۲۹۴ راس بز کشتار شده در کشتارگاه های استان مازندران به ترتیب ۳ مورد ۰/۰۰۱ درصد و ۲ مورد ۰/۰۰۱ درصد الودگی به سیستی سرکوس اویس مشاهده شد.