علی اسمعیل زاده پیله رود - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
لیلا نیکجو وکیل آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی

استرس یکی از مهمترین عوامل بروز مشکلات در زندگی انسان ها بوده و هر لحظه افراد جامعه را در قالب آسیب های روانی و اجتماعی تهدید می کند. حضور کودک عقب مانده ذهنی در خانواده علاوه بر فزونی استرس، زندگی زناشویی والدین را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. هدف این پژوهش مقایسه میزان استرس و رضایت مندی زناشویی والدین کودکان عقب مانده ذهنی و کودکان عادی استاین. مطالعه به روش علّی _ مقایسه ای انجام شد. 80 نفر از پدران و مادران کودکان عقب مانده ذهنی مدارس استثنایی و مراکز توانبخشی به همراه 80 نفر از پدران و مادران عادی مدارس سطح شهر اردبیل به روش نمونه گیری دردسترس و تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از فرم 52 سوالی پرسشنامه ی منابع فشار روانی فردریک1و فرم 47 سؤالی رضایت زناشویی انریچ2استفاده شد. تجزیه تحلیل داده ها به کمک نرم افزار، SPSS 22 صورت گرفت و از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد والدین کودکان عقب مانده ذهنی استرس بیشتری نسبت به والدین کودکان عادی تحمل می کنند. p < 0/001 از نظر رضایت مندی زناشویی نیز، والدین کودکان عقب مانده ذهنی نسبت به کودکان عادی از رضایت زناشویی پایین تری برخوردارند p < 0/001 هم چنین نتایج نشان داد که همبستگی بین دو متغیر استرس و رضایت مندی زناشویی والدین کودکان عقب مانده ذهنی منفی است r = - 0/83 بنابراین، میتوان نتیجه گرفت میزان استرس و رضایت مندی زناشویی والدین کودکان عقب مانده ذهنی و کودکان عادی تفاوت معناداری دارد.

استرس، رضایت مندی زناشویی، والدین، کودکان عقب مانده ذهنی، کودکان عادی