اثربخشی آموزش طرحواره درمانی ذهنیت مدار بر عزت نفس افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته شهر تهران

طرحواره درمانی که توسط یانگ و همکارانش به وجود آمده، درمانی نوین و یکپارچه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش طرحواره درمانی ذهنیت مدار بر عزت نفس افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته شهر تهران می باشد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون است. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه افراد دارای شخصیت خودشیفته شهر تهران میباشد که پس از اقدامات لازم تعداد 38 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. ابتدا پیش آزمون توسط پرسشنامه کوپر اسمیت از هر دو گروه گرفته شد. سپس برنامه آموزشی طرحواره درمانی طی 10 جلسه 2 ساعته فقط به گروه آزمایش اعمال شد و گروه گواه هیچ نوع مداخله ای دریافت نکردند؛ و بعد از پایان طرحواره درمانی همان پرسشنامه به عنوان پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده های به دست آمده با روش توصیفی و استنباطی به وسیله نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایشی وجود دارد. پس بهتر است از این روش در مراکز مشاوره و روانشناسی استفاده بیشتری گردد.

Keywords:

طرحواره درمانی ذهنیت مدار , عزت نفس , شخصیت خودشیفته