نقش آموزش ضمن خدمت مجازی در دورکاری کارمندان درجهت ارتقای بهره وری نیروی های انسانی سازمانها

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 466

This Paper With 17 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CPESC03_210

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1399

Abstract:

زمینه و هدف هدف از انجام این تحقیق ، بررسی نقش آموزش ضمن خدمت مجازی در دورکاری کارمندان درجهت ارتقای بهره وری نیروی های انسانی سازمانها میباشد، دوره های آموزشی ضمن خدمت می تواند قابلیت های دانشی و مهارتی و نگرش مناسبی را در کارکنان پرورش دهند، در دورکاری بهره وری سازمانی افزایش می یابد و اتلاف انرژی در سازمان کاهش یافته و وقتی نیروهای کار در پروژه دورکاری به انجام وظیفه می پردازند از میزان تنش و فشارهای روحی روانی، درگیری ها و تعارضات سازمانی آنها کم می شود .تحت این شرایط مدیران میتوانند از فرصتها برای برنامه ریزی در جهت استفاده بهینه از منابع سازمانی سود ببرند.مواد و روش تحقیق روش مطالعه در این تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ای بوده است.برای این منظور از مطالب موجود در مقاله،تحقیق های چاپ شده و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است.یافته ها و نتایج اهمیت نیروی انسانی به عنوان کارکنان دانشی و مستعد بر کسی پوشیده نیست. جذب و نگهداشت این منابع مهم امری حیاتی برای سازمان محسوب می شود. به بیان دیگر حفظ و نگهداشت منابع انسانی راتلاش مدیر برای حفظ مطلوب کارکنان به منظور دستیابی به اهداف کسب وکار تعریف می کنند که این مهم رابطه تنگاتنگ با الگوهای رفتاری مدیران دارد.بهبود کیفیت عوامل موثر در دورکاری در یک سازمان ، سبب افزایش بهره وری آن سازمان و نیز باعث موفقیت سازمان در درازمدت می شود،دورکاری مانند هر شیوه کار دیگری مشکلات و معایبی نیز به دنبال دارد که می تواند هر سه گروه افراد دورکار، سازمان های مجری دورکاری، و نیز جامعه را دربرگیرد .گاهی این مشکلات و معایب حاصل از دورکاری به حدی تاثیرگذار است که می تواند روند این شیوه کار را متوقف و اجرای آن را با شکست مواجه کند. دورکاری نه فقط بعنوان یک روش کاری بلکه بعنوان نسخه ای جهت رفع و یا کاهش برخی معضلات جامعه، سازمان و کارکنان نیز مطرح گردیده است و برای کارمندانی که وابستگی فعالیتهای شغلی آنها به محیط معمول کار کمتر است، امکان پذیرتر میباشد و امکان مشارکت آنها در این طرح بیشتر است.

Keywords:

Authors

خدیجه ابراهیمی

دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره)،شهرری

داود عبدالهی

دکترای تخصصی برنامه ریزی آموزشی،عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) ،شهرری