مسئولیت شرکت های حمل و نقل کالای تجاری در حقوق ایران و سوئیس

با گسترش تجارت در سطح بین المللی،ارکان متفاوتی به کمک بازرگانان در تجارت پرداخته اند.یکی از اصلی ترین این ارکان حمل کنندگان کالاهای تجاری میباشند که در قالب شرکت های حمل و نقل و یا موسسات حمل و نقل مشغول به فعالیت و خدمت رسانی هستند.این شرکت ها با انعقاد قرارداد متعهد میگردند که کالای مورد معامله را از مبدا تا مقصد حمل نمایند.در طول مسیر ممکن است کالا به علل متفاوت،تلف و یا ناقص شود و یا حتی دیر رسیدن کالا به مقصد ممکن است منجر به خساراتی به هرکدام از طرفین معامله شود.در همین راستا سالهاست که قواعد و ظوابطی برای مسئول شناختن و یا عدم مسئولیت این متصدیان حمل و نقل،از طرف مجامع بین المللی و یا در قوانین و مقررات داخلی وضع و اجرا شده است.از مهمترین این قواعد اصل فرض ضامن بودن متصدیان حمل و نقل است بدین معنا که متصدیان حمل و نقل متعهد به سالم رساندن کالاها به مقصد هستند و مستند به همین اصل در صورت تلف و یا نقصان کالا و یا هر ضرری ناشی از تاخیر در رساندن کالا،مسئول شناخته میشوند.نقش قرارداد حمل و نقل را بین طرفین نیز نباید نادیده انگاشت چرا که در بسیاری از قوانین بین المللی و داخلی نیز برای برخی امور ارجاع به همین قرارداد ها شده است و حدود و مسئولیت را بر مبنای قرارداد طرفین بررسی کرده اند.همچنین بنابر اصل آزادی قرارداد ها که در حقوق ایران و سوئیس و قواعد بین امللی نیز به رسمیت شناخته شده است به نقش قراردادها در خصوص تعیین حدود مسئولیت شرکت های حمل و نقل، تاکید بیشتری دارد.این اصول قیود و شرایطی را نیز دارند که در این مقاله به تفصیل راجع به آنها خواهیم پرداخت و مسئولیت شرکت های حمل و نقل را در قواعد بین المللی و قوانین ایران و سوئیس بررسی خواهیم کرد.

Keywords:

مسئولیت , شرکت های حمل و نقل , کالا , تجارت بین المللی , متصدی حمل