بهینه سازی ارتعاشات خودروی دارای سیستم تعلیق نیمه فعال هیبریدی

ناهمواری های سطح جاده یکی از عوامل ایجاد ارتعاشات در خودروها است. ارتعاشات وارد شده به خودرو می تواند بر روی حس راحتی سفر سرنشین اثر بگذارد. پس در طراحی سیستم تعلیق خودروها باید شرایطی را در نظر گرفت که خودرو بتواند به هنگام عبور از ناهمواری های جاده پاسخ مناسبی بدهد. از طرفی نیز امروزه بحث تولید یا مصرف انرژی از موضوعات مورد مهمدر هر طراحی است که می تواند بر روی کیفیت محصول اثر گذار باشد. با توجه به اینکه سیستم تعلیق خودرو به هنگام عبور از ناهمواری ها جابجایی خطی انجام می دهد، پس می توان با به کار گیری یک ژنراتور خطی درون سیستم تعلیق (مابین شاسی و چرخ خودرو) به دلیل جابجایی نسبی بین چرخ و شاسی خودرو مقداری انرژی الکتریسیته تولید کرد. در این پژوهش یک سیستم تعلیق نیمه فعال هیبریدی یک چهارم خودرو شامل یک میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی و یک ژنراتور خطی مابین شاسی و چرخ خودرو مدلسازی می شود و سپس با استفاده از بهینه سازی پارامتر راحتی سفر، ارتعاشات شاسی به گونه ای کنترل می شود که هنگام عبور خودرو از روی ناهمواری ها با سرعت ثابت دامنه ارتعاشات وارد شده به شاسی کاهش یابد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد بهینه سازی استفاده شده در این مقاله در افزایش پارامتر راحتی سفر موثر بوده است.

Keywords:

بهینه سازی , ژنراتور خطی , سیستم تعلیق نیمه فعال , میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی