اثربخشی آموزش مثبت نگری بر سلامت روان دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت‌اندیشی بر سلامت روان دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس منطقه 4 شهر تهران صورت گرفته است. نوع پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه این پژوهش را همۀ دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس آموزش و پرورش منطقه 4 شهر تهران تشکیل داده اند. از این جامعه یک مدرسه به روش نمونه گیری در دسترس و دو کلاس متوسطه با روش تصادفی انتخاب شده است. به منظور سنجش سلامت روان، پرسشنامه گلدبرگ (1998) استفاده شد. برای اجرای پژوهش نخست از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شده، سپس 10 جلسه 90 دقیقه ای مثبت‌اندیشی برای گروه آزمایش ارائه شده است اما برای گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای صورت نگرفته است. پس از پایان آموزش از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. به این ترتیب داده‌های موردنیاز پژوهش گرد‌آوری شدند و با آزمون کوورایانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان دادند که میانگین سلامت روان گروه آزمایش در پیش‌آزمون 50 بود، اما در پس‌آزمون 44 بود. همچنین تحلیل استنباطی با 99 درصد اطمینان، اثربخشی آموزش را بر سلامت روان تأیید کرد. بنابراین نتیجه‌گیری می‌شود که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی، سلامت روان دانش‌آموزان رابه طور معنا‌دار بهبود می‌بخشد (05/0

Keywords:

مثبت اندیشی , سلامت روان , دانش آموزان