اقدامی جهت کاهش استرس و افزایش پیشرفت تحصیلی در دانش آمورانی که فاقد تجهیزات آموزش مجازی : دیدگاهی پساکرونایی(نمونه موردی)

در این پژوهش اشاره به آموزش حضوری از اولویت های آموزش و پرورش به شمار می رود و مزایای بسیار فراوان نیز به ارمغان می آورد ، این پژوهش توصیفی – پیمایشی و موردی و جامعه تشکیل شده از دانش آموزان مقطع ابتدایی مدرسه روستایی ایمر ملاساری از توابع گنبد کاووس تشکل داده است ، ابزار گرد آوری مصاحبه و مشاهده صورت گرفته است و تحلیل محتوا بر مبنای واژگان و واحد تحلیل از واژگان اساسی استتخراج شده است.در موقعیت خاص دوران شیوع کرونا ما از حضور سبز دانش آموزان محروم شدیم و آموزش ها از طریق برنامه شاد پیگیری شد؛ بسیاری از دانش آموزان دارای تجهیزات مناسب برای استفاده از این امکان را نداشتند و تهیه این وسایل نیاز به هزینه بالایی است نیاز بود، که از توان مدرسه خارج بود ، ما بر آن شدیم تا با اقدامی موثر با استفاده از ابزاری که در مدرسه توسط مدیریت تهیه شده بود ،فرصتی محیا کنیم،و آن دسته از دانش آموزانی که از تجهیزات برخوردار نبودند ترغیب به آموزش حضوری با رعایت جوانب بهداشتی و پیشگیری اولیه نماییم؛که پژوهش با استقبال والدین و دانش آموزان واقع شد و مساله استرس در حین آموزش و حتی پسا کرونا با رعایت نکات بهداشتی که این اقدام پژوهی نو ، مسیری برای شکوفایی آموزش که محدودیت را به فرصت تبدیل کند پرداخته شده است و در آخر پیشنهاداتی توسط پژوهشگر در این اقدام پژوهی ارایه نمودم.

Keywords:

استرس , اموزش مجازی , آموزش حضوری , کرونا , پیشرفت تحصیلی