احیای قنات ها در مناطق خشک و نیمه خشک با بهره گیری از دانش بومی

ایران یكی از کشورهایی است که از لحاظ منابع آبی دچار مشكل می باشد و از طرفی در مناطق خشک ونیمه خشک کشور، میزان تبخیر و تعرق بالا است. جمع آوری منابع آبی با ارزش در سدها، مقداری زیادی از این منابع را از دسترس خارج می کند، از طرفی در این مناطق دانش بومی باارزشی در زمینه احداث قنات ها وجود دارد که با گذشت زمان به فراموشی سپرده شده است. در مناطق خشک برای مدیریت منابع آب از سرشاخه های حوزه آبخیز تا خروجی آن، رویكرد یکپارچگی و جامعه نگری داشتند و با احداث دو سیستم زورنا و کهنه علاوه بر افزایش آب دهی قنات ها از منابع آب سطحی هم استفاده بهینه انجام می گرفت. در حال حاضر با هدایت منابع آب سطحی به داخل زورنا و کهنه ها علاوه بر احیای قنات ها از هزینه های انجام گرفته در راستای فعالیت های آبخیزداری کاسته خواهد شد و همچنین راندمان ذخیره منابع آبی افزایش خواهد داشت.

Keywords:

دانش بومی , قنات , احیاء , منابع آب , بحران کم آبی , استان یزد