تامین منابع آب شرب حیات وحش با استفاده از فناوری های نوین در مراتع تنگ چنار یزد

اين تحقيق در مراتع تنگ چنار استان يزد بصورت يک فناوری نوين با هدف مقايسه تيمارهای مختلف مديريتی سامانه سطوح آبگير بصورت تيمار عايق كردن با پلاستيک، تيمار نيمه عايق بصورت كوبيدن و غلطک زدن خاک و تيمار طبيعی يا دست نخورده در سطوح شيبدار حوزه مورد مطالعه انجام شد كه نهايتاً از آب جمع آوری شده حاصل از هر يک از تيمارها جهت شرب حيات وحش به وسيله هدايت آن بسمت آبشخورها می توان بهره جست. بنابراين در مناطقی از حوزه كه شيبدار است با احداث سامانه هايی به ابعاد 2/5*2 متر مربع می توان آب حاصل از رواناب توليدی در فصول پر بارش جمع آوری كرد، نتايج نشان داد كه تيمار عايق با پلاستيک با ضريب رواناب 76 درصد، تيمار نيمه عايق با ضريب رواناب 11 درصد و تيمار طبيعی با ضريب رواناب 4 درصد به ترتيب رواناب بيشتری را بخود اختصاص داده است، لذا توصيه می شود كه برای جمع آوری رواناب بيشتر در مراتع جهت شرب حيات وحش و همجنين استفاده از اين رواناب جهت احداث فضای سبز وتوسعه باغات ديم از تيمار عايق استفاده نمود.

Keywords:

سطوح آبگیر , عایق , حیات وحش , آبشخور , ضریب رواناب , فضای سبز