استحصال آب باران راهکاری اجتناب ناپذیر برای مقابله با کمبود آب در شرایط تغییر اقلیم

استفاده بیش ازحد از سوخت های فسیلی، تغییر کاربری اراضی و افزایش جمعیت جهان و به تبع آن گسترش روزافزون فعالیت های صنعتی برای تأمین رفاه و نیازهای جمعیت کره زمین، موجب افزایشغلظت گازهای گلخانه ای به ویژه CO2 در چند دهه اخیر شده است. به طوری که غلظت این گاز از 280 قسمت در میلیون در سال 1750 به 379 در سال 2005 افزایش یافته است و تحقیقات نشان می دهد که در صورت ادامه روند کنونی مصرف سوخت های فسیلی، غلظت این گاز تا پایان قرن 21 می تواند به بیش از 600 قسمت در میلیون برسد . مقدار آب شیرین موجود به ازای هر نفر در جهان به دلایل مختلفی ازجمله افزایش جمعیت، آلودگی آب، برنامه ریزی نامناسب آب های فرامرزی و عملکرد ناکارآمد سیستم های تأمین و توزیع آب، روزانه در حال کاهش است. درنتیجه اگر روند فعلی در مصرف آب و شیوه های مدیریتی آن ادامه یابد، احتمال درگیری اجتماعی در سراسر جهان برای بحران کمبود آب بخصوص در کشورهای درحال توسعه افزایش می یابد. همچنین تغییرات آب وهوا به عنوان یک معضل در توسعه محیط زیست، مسائل اقتصادی-اجتماعی، روانی و سیاسی موردتوجه همه کشورهای جهان قرارگرفته است. بنابراین پدیده تغییر اقلیم و اثرات آن، به عنوان یکی از مهم ترین چالش های پیش رو در مدیریت منابع آب و انرژی شناخته شده است. و باید با این پدیده سازگار شد تا آسیب های ناشی از این پدیده به حداقل برسد. ازجمله راهکارها برای تعامل با این پدیده، استحصال و جمع آوری آب باران هست. در این تحقیق سعی شده که از دیدگاه تحلیلی و توصیفی و مطالعات کتابخانه ای به بررسی تغییر اقلیم و اثرات این پدیده بر بخش های مختلف پرداخته و جهت مقابله و تعامل با این پدیده استحصال آب باران پیشنهاد می گردد.

Keywords:

تغییر اقلیم , استحصال , کمبود آب , سازگاری , چالش