بررسی انواع روش های جمع آوری رواناب و استحصال آب باران در مناطق خشک و نیمه خشک

در مناطق خشک دنیا و بالطبع کشور ما ایران، بدلیل کم بودن میزان بارش، گیاهان قادر به تأمین نیازهاي اولیه و ضروري خود براي تولید محصول نمی باشند. از آنجائی که وقوع بارش در این مناطق با توزیعی نامناسب و خارج از دوره رشد و رویش گیاهان صورت می گیرد، از این رو نمی تواند عامل تضمین کننده کشاورزي اقتصادي باشد. از سوي دیگر بخش زیادي از بارش به شکل رواناب و تبخیر از دسترس خارج شده و در نتیجه دوران خشکی و کم آبی طی مراحل رشد گیاهان ملاحظه می شود. این در حالی است که وجود مناطق پهناوري در خارج از شبکه رودخانه هاي بزرگ به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک که با معضل کمبود یا نبود آب روبرو هستند، ایجاب میکند تا از دیگر روش ها از جمله سامانه هاي سطوح آبگیر باران که روش سنتی براي جمع آوري و استحصال آب است توأم با تکمیل و به روز کردن آنها با بهره گیري از دانش و فنون نوین در تطبیق و سازگاري با شرایط اقلیمی به منظور تأمین آّب، استفاده شود. با توجه به تنوع روش هاي استحصال آب باران، باید در انتخاب روش مناسب به ویژگی هایی از قبیل مقدار بارندگی و نحوه توزیع آن، توپوگرافی زمین، نوع خاك، عمق خاك و عوامل اقتصادي و اجتماعی هر منطقه توجه جدي نمود. در این پژوهش سعی شده است انواع روش هاي جمع آوري رواناب و استحصال آب باران و کابردهاي انواع سامانه هاي سطوح آبگیر سنتی و نوین، مورد بحث، بررسی و تحلیل همه جانبه قرار بگیرد .

Keywords:

استحصال آب , رواناب , مناطق خشک و نیمه خشک , رودخانه