محسن گرامی - استادیار گروه عمران، دانشگاه سمنان و پژوهشگر فوق دکتری سازه دانشگاه
کوروش مهدی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله دانشکده مهندسی دانشگاه سمنان

در بررسی و تجزیه و تحلیل خسارت وارد بر یک سازه پس از رخداد یک حادثه مخرب، برآورد میزان دقیق خسارت وارد بر هر نقطه از سازه غیر ممکن به نظر می رسد. لذا معرفی شاخصهایی برای ارزیابی میزان خسارت وارد بر المانهای سازه ضروری می باشد. مطلاعات و تحقیقات انجام شده در این زمینه منجر به معرفی اندیسهای خسارتی به عنوان پارامترهای مشخص کننده میزان خسارت وارد بر سازه شده است. نتایج مطالعات، این شاخص ها را به عنوان پارامترهای مناسبی برای ارزیابی میزان خسارت وارد بر سازه نشان می دهد که از نظر کاربرد، گسترش زیادی پیداکرده اند. برآورد خسارت وارد بر سازه ها با در نظر گرفتن قابلیت کاربری، تابع خسارت مفروض و ویژگی های سازه مورد نظر، با استفاده از مفاهیم مختلف و متدهایی با قابلیت تفسیر فیزیکی صورت می گیرد. روشهای تعریف یک شاخص خسارت در سطح سازه در چهار قالب کلی نیاز مقاومت (در محدوده الاستیک و غی الاستیک)، نیاز شکل پذیری، اتلاف انرژی و کاهش سختی انجام می شود که هدف این مقاله بررسی مفاهیم و مقایسه اندیسهای خسارت مختلف تعریف شده است. از نتیجه بررسی های به عمل آمده جایگاه این شاخص ها می تواند در رفتار لرزه ای سازه ها مورد ارزیابی قرار گیرد.

اندیس خسارت ، کاهش مقاومت ، نیاز مقاومت ، نیاز شکل پذیری ، کاهش سختی ، خسارت زلزله