اظهارنظر کارشناسی درباره: «لایحه موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان»

لایحه موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان که با شماره ثبت ۶۷۰ در ۱۲ / ۰۸ / ۱۳۹۸ اعلام
وصول شده، در راستای توسعه روابط دوجانبه و به منظور تقویت مرزهای دو کشور در مواجهه با آفات و بیماری ها و اقدامات مشترک و هماهنگ درخصوص قرنطینه گیاهی
تنظیم شده است. با توجه به تبادل و تجارت محصولات کشاورزی بین دو کشور از یک سو و لزوم تعیین چارچوب فنی و علمی منطبق بر ضوابط ملی و بین المللی برای حفظ نباتات
و برطرف کردن موانع قرنطینه گیاهی مربوطه از سوی دیگر، وجود موافقتنامه در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی مابین دو دولت جمهوری اسلامی ایران و صربستان ضرورت
دارد. هرچند تاکنون بهرغم انعقاد موافقتنامه های همکاری مختلف بین ایران و کشورهایی نظیر روسیه، چین، ترکیه، عراق و غیره، گزارش عملکرد مشخصی از آثار و پیامدهای
مثبت و منفی این موافقتنامه ها توسط دولت ها ارائه نشده است. به نظر می رسد مجلس شورای اسلامی به عنوان نهاد تقنینی – نظارتی می تواند به این مهم توجه داشته باشد. ازنظر کارشناسی فنی و حقوقی، لایحه موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان چندین ایراد و ابهام دارد که در صورت امکان تغییر و اصلاح مفاد موافقتنامه، بهتر است پیشنهادهای ارائه شده در گزارش حاضر مدنظر قرار گرفته شود. ازجمله اضافه شدن یک تبصره ذیل ماده واحده لایحه موافقتنامه در راستای تکلیف دولت در ارائه عملکرد و نتایج اجرای این موافقتنامه بهصورت سالانه به مجلس شورای اسلامی؛ تعریف مشخص و تعیین مصادیق به صورت حصری برای عبارت «کالاهای خاص»  در سطر دوم بند «الف» ماده (۴) تعریف عبارت «گواهی بهداشت گیاهی» مندرج در برخی از مفاد لایحه ازجمله بند  «۳» ماده (۴) و ماده (۵)؛ تفکیک بین دو مقوله عوامل کنترل بیولوژیکی آفات و گیاهان تراریخته در بند «پ» جز «۲» ماده (۴) و رفع ابهام درخصوص واژه «محدود» در این ماده؛ رعایت اصل پانزدهم قانون اساسی در درج معادل فارسی عبارات « ژرم پلاسم» و « بیولوژیکی» بهترتیب در متن ماده (۱)و بند «پ» ماده (۴) و استفاده از عبارت «خاتمه دادن» به جای واژه «فسخ» در ماده (۱۲) لایحه موافقتنامه.