علیرضا عظیمی حسن آبادی - دانشگاه آزاداسلامی،واحد اردستان
سیده زهرا ابوترابی - موسسه آموزش عالی کوثر قزوین

امروزه با گذر از عصر اطلاعات به عصر مفهومی،شاهد تغییر نگرش مردم،به عنوان مهم ترین موضوع طراحی معماری،به سوی معنویات،کیفیت درکنار کمیت و معناگرایی در کنار تمام مزیت های کمی گرای پیشین می باشیم.این نگرش در طراحی معماری را طراحی حسی نام نهادیم و سعی در کشف و تبیین اصول این معماری نمودیم.در طول زمان و در تمام اعصار این مهم در طراحی ها لحاظ میشده اما نام های گوناگونی بسته به مقتضیات زمان ومکان بر آن نهاده شده است،در صورتیکه این معماری بی زمان و بی مکان است.این نوشته رویکردی کیفی دارد و در چارچوب نظریه برخاسته از داده ها تبیین شده است.روش جمع آوری اطلاعات آن از طرق میدانی(به شیوه مصاحبه شفاهی)و اسنادی(به شیوه مطالعات کتابخانه ای)بوده است.از دستاورد های این پژوهش معرفی رویکرد طراحی حسی در معماری،با ارایه راهکارهای مفهومی و کاربردی و روش طراحی مناسب رویکرد میباشد.همچنین عوامل موثر در نظام طراحی حسی در چهار بخش حواس انسانی،عوامل ماهوی،نیروهای بیرونی و توجه به سکانس های موثر دسته بندی و ارایه شدند.

احساس گرایی, پارادایم سازی معماری, رویکرد مفهومی, مبانی طراحی, معناگرایی