علیرضا پیروزمند - دانشآموخته حوزه علمیه قم و عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم

مسئله مقاله حاضر، بررسی حال و آیندة هویت حوزه و روحانیت و نسبت آن با حوزه انقلابی است؛ چراکه حفظ و تقویت هویت جمعی روحانیت، امری مهم و نیازمند مراقبت و تدبر است. بررسی کردیم که حفظ و ارتقای هویت روحانیت، نیازمند بازشناسی مأموریت حوزه و روحانیت در مقیاس اقامه اجتماعیِ دین و حضور ملی و بین‌المللی در این مقیاس است. جوهره حوزه انقلابی نیز چیزی جز پذیرش این مأموریت نیست. برای این منظور فرضیه مقاله حاضر بدین قرار است که انقلابی‌گری، عامل محوریِ هویت‌ساز حوزه و روحانیت بوده، فضیلتی زاید بر مأموریت اصلی حوزه‌های علمیه نیست. همچنین انقلابی‌گری صرفاً به معنای مشارکت سیاسی روحانیت در حکومت نیست؛ بلکه به‌معنای مسئولیت‌پذیری در اقامه اجتماعی اسلام است.

هویت, هویت حوزه و روحانیت, انقلابی‌گری, حوزه انقلابی, اقامه دین