تجزیهپذیری و صور نوین کشور تازه تأسیس از منظر واحدهای جغرافیایی- سیاسی در عرصه نظام حقوقی بینالمللی
Publish place: New attitudes in human geography، Vol: 12، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 254
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GEOIAU-12-1_025
تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1399
Abstract:
چکیده امروزه مسئله تجزیهپذیری کشورها و تشکیل یک دولت استقلال یافته جدید به عنوان موضوعی اساسی در عرصه نظام بینالملل مطرح است. البته کشور جدیدالتاسیس بایستی مشروعیت خود را به دست بیاورد در غیر این صورت سازمانها و نهادهای بین المللی آن را قبول نخواهند داشت. طبق قواعد آمره حقوق بینالملل و کنواسیونهای معتبر بینالملی و منطقهای و به استناد ساختار منشور ملل متحد به عنوان سند مادر جامعه جهانی در صورت وجود معیارهای تشکیل کشور در حقوق بینالملل از جمله سرزمین، حاکمیت، جمعیت و تایید جامعه بینالمللی و اعضای آن مانند حدوث پدیده شناسایی، با حفظ اصل عدل و انصاف و عدم تعارض و تتاقض با قوانین عرفی جاری و اسناد مادر، در صورتی که مانند اشکال مختلف غیر قانونی ادعای حاکمیت و ایجاد حکومت نباشد، از منظر حقوق بینالملل امری دارای وجاهت قانونی و معتبر تلقی و شناسایی میشود. هدف از تدوین این مقاله واکاوی موضوع تجزیهپذیری و صور نوین کشور تازه تاسیس در حقوق بینالملل است. جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و در قالب فیش برداری بوده است. تجزیه تحلیل اطلاعات بصورت توصیفی – تحلیلی میباشد. به طور کلی در بررسی نظریات علمای حقوق بینالملل، میتوان به وجود دو رهیافت در خصوص مشروعیت صور نوین تأسیس کشور جدید بصورت یک جانبه اشاره نمود. در رهیافت اول، جدایی یک جانبه مغایر قواعد حقوق بینالملل از جمله لزوم رعایت تمامیت ارضی دولتها میباشد و بنابر رهیافت دوم، اصولاً نظام حقوق بینالملل در مورد جدایی یک جانبه ساکت است و بنابر اصول حقوقی، هر آنچه که ممنوع نباشد، مجاز است. با بررسی واکنش دولتها به اعلامیه استقلال یک جانبه کشور جدید به این نتیجه میرسیم که هیچ کدام از دو رهیافت فوق الذکر نمیتواند به تنهایی موضع کنونی نظام حقوق بین المللی رادر مورد موضوع مقاله بیان نماید. از یک سو برخی دولتها در بیان مخالفت خود در عدم شناسایی کشور جدید به لزوم رعایت اصولی همچون تمامیت ارضی اشاره کردهاند و از سوی دیگر برخی دولتها نسبت به صور نوین کشور تازه تاسیس جدید ابراز خرسندی نمودهاند. تعداد اندکی از دولتها نیز برای جلوگیری از انجام پاکسازی قومی، کشور تازه تاسیس را در برخورداری از حق تعیین سرنوشت محق دانستهاند.
Keywords:
Authors
سیدباقر میرعباسی
استاد گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
زینب صیقلانی
دانشجوی دکتری حقوق بینالملل، پردیس البرز دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :