مرضیه ابراهیمی پور - دانشجوی دوره دکترای تخصصی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین،
کرامت اله زیاری - استاد، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده حوادث طبیعی (سیلاب)، از مهم‌ترین عوامل آسیب­رسان به سکونتگاه‌های انسانی شناخته شده‌اند. باتوجه به مسائل پیش­رو در زمینه سیلاب، هدف پژوهش­حاضر تعیین پهنه­های پرخطر و با خطر­متوسط با رویکرد کالبدی است. روش­تحقیق در پژوهش­حاضر توصیفی­–­تحلیلی است که با­کمک سامانه جی.آی.اس و تبادل اطلاعات با مدل‌های شبیه‌سازی ریاضی، مقاطع عرضی از رودخانه چشمه کیله تهیه شده و ظرفیت ایمن هر یک از مقاطع با توجه به دوره­های بازگشت مختلف تعیین گردیده­است. براساس نتایج حاصل­شده، زمین­های پیرامون این رودخانه در فواصل مختلف به رنگ­های متفاوت بر اساس دوره بازگشت سیل پهنه­بندی شده­اند که این پهنه­ها شامل بستر و حریم رودخانه (پهنه پرخطر و با خطر متوسط) می­باشد. از­ آنجاکه بخشی از بافت شهر با این پهنه­ها تداخل دارد. دستیابی به تاب­آوری در برابر سیلاب، مستلزم چاره­اندیشی در محدوده­های­ بحرانی است. در پژوهش­حاضر، کاربری­های مجاز در هر پهنه با توجه به شدت خطر و همچنین نظام مدیریت حاکم بر آنها تعیین گردیده است.

واژگان کلیدی: پهنه بندی مناطق, سیلاب, تاب آوری کالبدی, رودخانه چشمه کیله