رضا لحمیان - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور «تهران» ایران

چکیده یکی از اساسی­ترین مشکلات جوامع امروزی ما وجود تهدیدات و خطراتی است که به طور روزمره در فضاهای شهری شهروندان را تحت تأثیر قرار می­دهد. این امر زمانی مشکل­سازتر می­شود که افراد در فضای زندگی روزمره خود یعنی در محل سکونت خود با رفتارهایی روبرو شوند که باعث عدم احساس امنیت آنها در این فضاها می­باشد. در این پژوهش که با روش توصیفی – تحلیلی کار شده با توجه به اهمیت موضوع امنیت اجتماعی شهر، به منظور اجرای پژوهش سه فرضیه با استفاده از روش میدانی و تکنیک پرسشنامه در نمونه­ای از شهروندان که با مدل کوکران تعیین شده است، مسئولان و مدیران شهری و متخصصان و شهروندان شهر امیرکلا در نظر گرفته شده است و روش نمونه­گیری تصادفی می­باشد. در تحلیل اسنادی نیز پس از استخراج و گردآوری داده­ها از منابع و همچنین با استفاده از تحلیل پرسشنامه، درستی یا عدم درستی فرضیه­های پژوهش مشخص می­گردد. پرسشنامه تنظیم شده تحقیق بین 253 نفر از شهروندان و متخصصان امور شهری در محلات نوساز (127) و محلات فرسوده (126) تقسیم و پس از جمع­آوری، نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ آن محاسبه که برابر با 881 .0 برآورد شده است، که کمیت این عدد نشان­دهنده پایایی مطلوب پرسشنامه تلقی می­گردد. همچنین در روش تجزیه و تحلیل داده­ها در این پژوهش نیز از آزمون T یک نمونه­ای، برای بررسی تشخیص مطلوبیت مؤلفه­ها و گویه­ها، استفاده از ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی رابطه بین مؤلفه­های کالبدی با افزایش امنیت اجتماعی شهر امیرکلا، استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که وضعیت مؤلفه­های کالبدی در محلات نوساز و فرسوده شهر امیرکلا در وضعیت نامطلوبی قرار داشته و با کیفیت مدنظر فاصله بسیاری دارد. در این راستا و در جهت بهبود امنیت اجتماعی در شهر امیرکلا پیشنهاداتی ارائه گردید از جمله: فضاسازی برای مشارکت تمام مردم در عرصه­های مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و مذهبی.

واژه‌های کلیدی: بافت کالبدی, محلات نوساز و فرسوده, امنیت اجتماعی, شهر امیرکلا