بهینه سازی فرایند فیبریل زایی از آلبومین سرم گاوی با روش جذب سنجی کنگورد به منظور استفاده از آن ها به عنوان نانو مواد زیستی

سابقه و هدف: رشته های آمیلوئیدی نانو ساختارهایی هستند که در نتیجه اتصال پپتیدها و پروتئین­ها به یکدیگر به وجود می آیند. در سال­های اخیر رشته های آمیلوئیدی به عنوان نانو مواد جدید مورد توجه قرار گرفته اند. از این منظر، افزایش میزان آمیلوئیدی شدن پروتئین­ها می تواند مطلوب باشد. در این مطالعه فرایند آمیلوئیدی شدن آلبومین سرم گاوی به عنوان یک پروتئین مدل، بهینه سازی شده است. مواد و روش­ها: پروتئین آلبومین سرم گاوی در بافر میکس سیترات-فسفات با pH های مختلف ۱ و ۲ و ۳ و ۷/۴ و ۴/۷ قرار گرفته و هر کدام در حمام آب با دماهای مختلف (از ۴۰-۸۰ درجه سانتیگراد) قرار گرفته و به کمک مگنت­های کوچک (برنجی) با سرعت ۱۰۰ دور در دقیقه و برای زمان­های مختلف ۰، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت بهم زده شدند تا رشته های پروتئنی در هر یک بوجود آید. سپس میزان رشته های آمیلوئیدی حاصله به روش جذب سنجی مرئی و با استفاده از رنگ کنگورد مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این تحقیق اثر چهار متغیر دما، pH، زمان و غلظت پروتئین بر فرایند فیبریل زایی بررسی شده و نتایج حاصله با روش طیف سنجی کنگورد به­صورت تغییرات طول موج ماکزیمم (λmax) و جذب در طول موج ماکزیمم (Aλmax) و نیز میکروسکوپ الکترونی گذاره مورد تائید قرار گرفت. مشخص شد که بهترین شرایط تشکیل رشته های آمیلوئیدی در غلظت ۵ میلی گرم بر میلی لیتر از پروتئین BSA و در pH بافر برابر ۳ و پس از ۷۲ ساعت انکوباسیون در دمای ۷۰ درجه سانتیگراد می باشد. نتیجه گیری: از روش ساده جذب سنجی کنگورد می توان به­عنوان آزمایش اولیه برای تائید حضور نانو رشته های پروتئینی استفاده نمود و در این راستا، میزان جذب در طول موج ماکزیمم به­عنوان یک شاخص موثق معرفی می شود.

Keywords:

bovine serum albumin , amyloid , spectrophotometry , congored , آلبومین سرم گاوی , آمیلوئید , اسپکتروفوتومتری , کنگورد