قانون برنامه ششم توسعه در ماده (۱۱۲) با هدف افزایش انگیزه سکونت و خدمت مستخدمین شاغل در استان هایی که مستقیما درگیر تبعات و تخریب های ناشی از هجوم نظامی عراق در طی هشت سال دفاع مقدس بوده اند و نیز کمک به جبران برخی کاستی های معیشتی ایشان مقرر داشته است که سقف فوق العاده پیش بینی شده در بند «۱» ماده (۶۸) قانون مدیریت خدمات کشوری، برای کارکنان شاغل در مناطق مذکور قابل پرداخت می باشد. برداشت مجریان و دستگاه های متولی اجرای این حکم آن بوده است منظور از شاغل در این ماده، مستخدمینی هستند که هم اکنون در این مناطق در حال خدمت می باشند بنابراین سایر مستخدمینی که سابقا در این مناطق خدمت میکرده اند و اکنون بازنشسته شدهاند شامل این حکم نمی شوند. این برداشت از نظر نمایندگان ارائه کننده این استفساریه نوعی تبعیض میان شاغلان و بازنشستگان قلمداد شده و با هدف رفع تبعیض مذکور میان شاغلان فعلی مناطق عملیاتی و مستخدمین بازنشسته ای که سابقا در این مناطق خدمت نموده اند، این طرح را اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ به مجلس ارائه نمودند. طرح مذکور در تیرماه با برخی اصلاحات عبارتی به تصویب کمیسیون اجتماعی نیز رسید. با این حال اکنون برخی از نمایندگان تقاضای فوریت آن را طرح نموده اند که فوریت آن مورد پذیرش صحن علنی قرار گرفته است و کمیسیون اجتماعی نیز نسبت به اصلاح و تصویب طرح با لحاظ این فوریت اقدام نموده است. با این حال مفاد مصوبه مذکور از جهاتی قابل تامل است که در این گزارش به موارد مذکور پرداخته می شود.