بررسی میزان سلنوپروتئین S و استرس اکسیداتیو در پلاسمای خون بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 و تعیین میزان همبستگی آنها با سطح خونی گلوکز و پارامترهای لیپیدی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 330

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICTE06_033

تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1399

Abstract:

دیابت ملیتوس نوع دو یک نوع اختلال متابولیکی پیچیده است که مشخصه آن مقاومت به انسولین و نقص تدریجی عملکرد سلول های بتا میباشد. سلنوپروتئین S(SelS) یکی از اعضای خانواده سلنوپروتئین ها بوده که مطالعات نشان داده است در هموستاز گلوکز در مدلهای حیوانی دیابت نوع 2 و نمونه های انسانی مبتلا به دیابت و در متابولیسم لیپید دخالت دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان سلنوپروتئین S و استرس اکسیداتیو درسرم خون بیماران دیابتی تیپ 2 و تعیین میزان همبستگی آنها با سطح خونی گلوکز و پارامترهای لیپیدی انجام شد. تعداد 100 نفر در این مطالعه شرکت کردند که این تعداد شامل 50 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 و 50 نفر به عنوان گروه شاهد بودند. سپس از افراد مطالعه 10 میلیلیتر خون گرفته شد و پس از جداسازی سرم، سطح سرمی SelS با استفاده از کیت الایزا اندازهگیری گردید. میزان سطح سرمی HbA1c، FBS و پروفایل لیپیدی بوسیله اتوآنالایزر بررسی گردید. به منظور بررسی نمونه های سرمی از نظر استرس اکسیداتیو، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام براساس احیای یون فریک توسط قدرت آنتی اکسیدانی با روش FRAP اندازه گیری گردید و جهت ارزیابی پراکسیداسیون لیپدی میزان مالون دی آلدئید در سرم با روش فلوریمتری اندازه گیری شد. آنالیز نتایج نشان داد که سطح سرمی SelS در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به طور معناداری کمتر از گروه کنترل میباشد .(P.value= 0.016) همچنین سطح سرمی TAC و MDA در گروه بیماران در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب کاهش و افزایش معناداری نشان داد .( P.value= 0.000) همچنین مشاهده شد در افراد مورد مطالعه ارتباط معنادارو مستقیمی بین غلظت سرمی SelS و سطح HbA1c (با r=- 0.279 و .( P.value= 0.049 ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد. اما بین شاخصهای استرس اکسیداتیو با سطح خونی گلوکز و پارامترهای لیپیدی در گروه بیماران مبتلا به دیابت رابطه معناداری یافت نشد. وجود اختلاف معنادار در افزایش MDA و کاهش TAC بیماران دیابتی نسبت به افراد سالم، میتواند منجر به تخریب سلولی شود. به همین دلیل بیماران دیابتی ممکن است به آنتی اکسیدانهای بیشتری نیاز داشته باشند. افزایش سطح سرمی SelS در افراد سالم نسبت به بیماران دیابتی و وجود رابطه معنادار بیومارکرهای دیابت همچون هموگلوبین گلیکوزیله میتواند نشاندهنده نقش و اهمیت SelS به عنوان یک استراتژی جدید در پیشگیری و بهبود عوارض ماکروواسکولار دیابت باشد.

Authors

مریم کمال الدینی

دانشجوی کارشناس ارشد دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد شاهرود

محسن فیروز رای

استاد تمام گروه بیوشیمی دانشکده پزشکی دانشگاه ازاد شاهرود