چالش های اتحادیه بین المللی شهرهای جهان اسلام با محوریت کلانشهر مشهد

جهانی شدن و ظهور بازیگران شهری در عرصه های بین المللی، منجر به ارتقاء جایگاه و نقش شهرها در سیاست های فراملی شده است. با تغییر ویژگی ها و منابع قدرت در عصر جهانی شدن، کشورها دیگر تنها بازیگران قدرتمند عرصه سیاست بین المللی نیستند و کانون قدرت از کشورها به بازیگران فروملّی، یا فراملّی تغییر یافته است. با گسترش شبکه های شهری در سراسر مرزهای ملی نوع جدیدی از منطقه گرایی شکل گرفته است که در چارچوب اتحادیه های منطقه ای – شهری معروف هستند. این اتحادیه ها در یک سیستم شبکه ای شهری، تجارب موفق شهرهای عضو یک حوزه منطقه ای در مقیاس فراملی را به اشتراک می گذارند. در این میان اتحادیه شهرهای جهان اسلام که با این منطق که بتوانند از تجارب اتحادیه های منطقه ای جهان استفاده کرده و با مرکزیت مشهد، شهرهای جهان اسلام را در چارچوب اتحادیه شهرهای جهان اسلام به یکدیگر پیوند بزنند و کلانشهر مشهد نیز بعنوان گره (Node) اصلی این شبکه در حوزه های فراملی نقش آفرینی بیشتری داشته باشد. این پژوهش عملکرد و میزان موفقیت اتحادیه شهرهای جهان اسلام با مرکزیت کلانشهر مشهد را با روش توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار داده است و راهبردهایی را برای کلانشهر مشهد بعنوان مقر اصلی اتحادیه شهرهای جهان اسلام جهت برون رفت از چالش ها ارائه داده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در شرایط فعلی، کلانشهر مشهد بعنوان مقر اصلی اتحادیه شهرهای جهان اسلام با چالش های جدی مواجه است و عملکرد آن در جهت همکاری های منطقه ای در سطح نسبتأ ضعیفی قرار دارد. در این راستا نیاز است اعضای این اتحادیه اقدامات لازم را جهت حل مشکلات زیرساختی، مدیریتی، خلأهای قانونی و فرهنگی و مساعدت دیپلماسی رسمی به منظور سازگاری با معیارهای فرایند جهانی شدن نقش کانونی اتحادیه های منطقه ای شهری در فضاهای فراملی را، دردستور کار خود قرار دهند

Keywords:

شبکه های شهری , اتحادیه های منطقه ای شهری , شهرهای جهان اسلام , دیپلماسی شهری