شناسایی چالش های صنایع دستی و ارائه راهبردهای بومی سازی آن با نظریه مبنایی (مطالعه موردی: دهستان مهروئیه- شهرستان فاریاب کرمان)

صنایع دستی مناطق روستایی، تبلور فرهنگ، مظهر هنر کاربردی و مردمی به حساب می آید. این صنعت با ایجاد تنوع اقتصادی و اشتغال، سطح زندگی روستاییان را در کشورها بهبود می بخشد و بر بستر چنین موقعیتی است که سه رکن اصلی سازگاری و تطابق، نوگرایی و آفرینش و خلاقیت، عینیت می یابد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالش ها و راهکارهای بومی سازی صنایع دستی در مناطق روستایی دهستان مهروئیه شهرستان فاریاب در استان کرمان انجام شده است. در این مطالعه، با بهره گیری از روش کیفی و نظریه مبنایی، از طریق مصاحبه با نمونه ای برگزیده از سرپرستان خانوارو کارشناسان مرتبط با این حوزه n=40 ، اطلاعات لازم به دست آمد. نتایج حاصل بیانگر این است که جایگاه فعالیت های دستی سنتی و بومی خاص مناطق روستایی متأسفانه به دلیل چالش هایی چون «فقر و کم سوادی» ، «ضعف سیستم توزیع و بازاریابی»، «عدم وجود سیستم اطلاع رسانی و تبلیغات» ، «ضعف سیاست های آموزشی و پژوهشی»، «ضعف مطالعات آمایشی»، «بی توجهی به دانش بومی»، «عدم وجود تشکیلات هماهنگ کننده» ، «ضعف زیرساخت ها» و «عدم وجود روحیه کارآفرینی» در حال تنزل می باشد. بنابراین بومی سازی با تأکید بر دانش بومی روستائیان و نیز حمایت از هنرهای دستی می تواند به عنوان راهکاری مطمئن در جهت حفظ هویت مناطق روستایی و درعینحال منبع درآمدی مطمئن برای روستائیان محسوب گردد.

Keywords:

صنایع دستی روستایی , بومی سازی , نظریه مبنایی , دهستان مهروئیه , شهرستان فاریاب.