محمد سلیقه - دانشیار اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران

هدف از این تحقیق بررسی شرایط جوی است که بارش های سیل آسا را در تاریخ 11 فروردین 1398 سنگین ترین بارش دهه های اخیر در پهنه ایران زمین را بوجود آورد. بدین منظور داده های بارش روزانه ایستگاه های غرب ایران مورد استفاده قرار گرفت که از وب سایت سازمان هواشناسی و مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران اخذ گردید. داده های سطوح فوقانی شامل داده های بازکاوی شده مؤلفه های ارتفاع ژئوپتانسیل، فشار سطح دریا، باد مداری، امگا و رطوبت ویژه است که از سایت مرکز ملی پیش بینی محیطی در کلرادو اخذ شده اند. نقشه ها در ترازهای دریا، 850 و 500 و 250 هکتوپاسکال ترسیم شدند. بارش در استان های نیمه غربی ایران همدان و یا لرستان بیش از 100 میلی متر در یک روز بوده است. نتایج نشان داد ترکیب ناوه مدیترانه و ناوه اروپایی باعث کند شدن حرکت و عمیق شدن ناوه مدیترانه میشود و سیستم مانع از نوع رکس در شمال دریای مدیترانه سبب کند شدن جریان باد به طرف شرق می شود. دو قطبی شدن توده های هوای باران زا بر روی ایران باعث شده جریان رطوبت از دو کانال مختلف به سمت ایران جریان پیدا کند. تفاوت های این دو توده هوا در انتقال رطوبت در ترازهای مختلف و دماهای متفاوت است که در هنگام تماس تشکیل جبهه هوا را می دهند. استقرار هوای گرم در زیر هوای سرد و سنگین تر باعث تشدید ناپایداری بر روی کوه های زاگرس می شود. جابجایی ناوه ها با همراهی رودبادها انجام می گیرد. منطقه واگرایی رودباد جنب حاره ای در روز اوج، در روی منطقه قرار گرفته است

بارش سنگین، سیل، سیستم مانع، بندال رکس، ناوه مدیترانه، سیکلون سودانی.