کشاورزی در ایران به دلیل وجود تنوع آب و هوایی، پراکندگی و کوچکی مزارع در بیشتر نقاط کشور، فعالیتی با ریسک بالا است که به وسیله کشاورزان منجر به کاربرد راهکارهایی برای مقابله با این شرایط شده است. یکی از راهکارهای عمده، استفاده بهینه از زمین و کیفیت برداشت محصولات کشاورزی بر اساس توان کاربری اراضی منطقه است. معیارها و عوامل مختلفی در مکان یابی و تعیین محل مناسب کشاورزی وجود دارد که در تحقیق حاضر ،خاک و شیب ، کاربری اراضی،مدل ارتفاع رقومی استان جهت بررسی مناطق مستعد کشاورزی موردبررسی قرارگرفته اند. همچنین بااستفاده ازامتیازدهی لایه ها و روش overlay و همچنین ضرب لایه های رستری در نقشه خروجی، شهرستان های سمیرم، فریدونشهر، فریدن و بخش هایی از شهرستان تیران و کرون استان اصفهان مستعد کاشت محصولات کشاورزی می باشند و مناطق دیگر تقریبا دارای ارزش کمی در تولید محصولات کشاورزی اند. ناگفته نماند که برحسب موقعیت قرارگیری اصفهان در منطقه معتدل و تقریبا خشک محصولاتی که نیاز به چنین شرایطی دارند دارای اولویت بیشتری می باشند.