روح الله اسدی - عضو هیئت علمی گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد

از سال 2015 اهداف توسعه پایدار 2030 کم و بیش به دستور کار مشترک کشورها و شهرهای جهان تبدیل شده است. با توجه به نقش مهم شهرها در تحقق این اهداف، سیاست ها و چارچوب های دارای ظرفیت در این راستا مورد توجه جدی تر قرار گرفته است. یکی از این چارچوبها، دیپلماسی شهری می باشد که میتواند نقش بسیار مهمی در سرعت بخشی و تسهیل تحقق این اهداف ایفا نماید. کلانشهرهایایران نیز می توانند از دیپلماسی شهری در راستای حل مسائل زیست محیطی و تقویت جایگاه خود استفاده نمایند. این مقاله تلاش دارد تا با در نظر داشتن مفاهیم جهانی شدن، اهداف توسعه پایدار و نیز دورانی که از آن به آنتروپوسن یاد می شود، نقش دیپلماسی شهری در رسیدن به اهداف توسعه پایدار 2030 را تبیین نماید. لذا با روش توصیفی و تحلیلی، از کتاب ها، مقاله ها، سایت های اینترنتی، گزارش های سازمانی داخلی و خارجی برای جمع آوری اطلاعات استفاده نموده است. نتایج نشان می دهد یکی از راهبردهای بهبود توانایی رقابت شهر، ارتقای مقیاس شهر و فرایند بازتعریف فضاهای شهری است که معمولاً با همکاری با سایر مکان ها برای دستیابی به هدفی مشترک انجام می شود. ارتقای مقیاس فعالیت های شهری در فرای مرزهای ملی، پای دیپلماسی شهری را پیش می کشد. دیپلماسی شهری نگاه بین المللی به مسائل و مشکلات داخلی و شهری است. لذا در دوران آنتروپوسن که بشر به عنوان یک نیروی زمین شناختی، خود سبب ساز مسائل جدیدی به ویژه در زمینه محیط زیست شده است، تنها با تشریک مساعی همه بازیگران در عرصه جهانی، به ویژه شهرها، می توان حرکتی جدی در برابر تهدیدهای زیست محیطی کره زمین و زندگی انسانها انجام داد. از این روی، به میزان کارایی دیپلماسی شهری، میتوان از ظرفیت های سایر شهرهای جهان برای بهبود وضعیت شهرهای کشور به ویژه در مسائل زیست محیطی استفاده نمود

اهداف توسعه پایدار 2030 ، دیپلماسی شهری، دیپلماسی شهری هوشمند، آنتروپوسن