مرتضی یاری دریامان - استاد- دانشگاه تبریز
بهزاد حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد- دانشگاه تبریز
امیررضا جواهریان - دانشجوی کارشناسی ارشد- دانشگاه تبریز

سوخت های گازی طبیعی در طبیعت بیشتر بصورت گاز متان می باشد. ازمزیت سوخت گازی، انعطاف پذیری آن به لحاظ استفاده در سیستم هایمختلف تولید توان، تبرید و سیستم های گرمایش است. با وجود مزیت هایفراوان سوخت گاز طبیعی، این سوخت با این ترکیب هنوز قابل استفادهموثر در سیستم های تولید توان نوین نظیر پیل های سوختی نمی باشد.بدین منظور، این سوخت می بایستی فرآیند هایی را طی نماید (نظیر فرآیندریفرمینگ) تا به شکل سوخت قابل استفاده در آید. این سوخت گازی را گازسنتزی می نامند. فرآیندهای ریفرمینگ به شکل های زیر می باشد:الف) ریفرمینگ با بخار آب، ب) ریفرمینگ اکسیداسیون جزیی و ج)ریفرمینگ اتوترمال. در این مقاله، تحلیل انرژی و اگزرژی روش های مختلفتولید گاز سنتزی انجام شده است. بیشترین مقدار هیدروژن در سیستمSMR با مقدار 3/35 کیلومول تولید شده است. همچنین، بیشترین کارآییمربوط به همان ریفرمر می باشد که مقدار آن برابر با95/5% می باشد.تخریب اگزرژی در سیستم ATR کمترین مقدار را نسبت به سایر سیستمها به خود اختصاص داده است. بدین ترتیب، استفاده از سیستم SMRانتخاب مناسب تری برای فرآبند ریفرمینگ باشد.

اکسیداسیون جزئی، اگزرژی، ریفرمینگ، سوخت سنتزی