فاطمه هادیان - دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
حسین بشری - استادیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
رضا جعفری - استادیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان

انتخاب سطح نمونه‌برداری مناسب در مطالعات ارزیابی عرصه‌های وسیع طبیعی به روش­های زمینی و سنجش از دوری جهت حصول دقت و صحت مناسب از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سطح نمونه‌برداری زمینی در میزان همبستگی تاج پوشش گیاهی با داده‌های شاخص گیاهی NDVI حاصل از تصاویر ماهواره­ای Landsat5 (سنجنده TM) و IRS-P6 (سنجنده AWiFS) مربوط به زمان نمونه‌برداری در مطالعه 3 تیپ مرتعی در شهرستان سمیرم واقع در استان اصفهان انجام شد. در این تحقیق در هر تیپ گیاهی داده‌های درصد تاج پوشش گیاهی و سایر اجزای غیر زنده زمین با استفاده از روش قدم- نقطه در 4 ترانسکت با شعاع‌های 30، 50، 100 و 150 متری در 10 نقطه تصادفی (به ترتیب در سطوح نمونه­برداری 2826، 7850، 31400، 70650 مترمربعی) و تعداد 1200،2000، 4000، 6000 نقطه در هر تیپ گیاهی اندازه­گیری گردید. نتایج نشان داد که تصویر سنجنده TM در کلیه سطوح نمونه‌برداری همبستگی بهتری را نسبت به تصویر سنجنده AWiFS در بررسی تاج پوشش گیاهی نشان می­دهد. در تیپ­های گیاهی مورد مطالعه با افزایش میزان تخریب و ناهمگنی پوشش گیاهی، میزان همبستگی تاج پوشش گیاهی و شاخص گیاهی NDVI کاهش می‌یابد به طوری که در تیپ گیاهی Astragalus spp-Scariola orientalis این همبستگی با استفاده از تصویر سنجنده AWiFS در سطح 5 درصد در هیچ یک از سطوح نمونه‌برداری معنی­دار نبود اما در تیپ گیاهی Bromus tomentellus به دلیل شرایط یکنواخت‌تر پوشش گیاهی و وضعیت خاکی، بالاترین میزان همبستگی (77%) در سطح نمونه‌برداری 7850 متری به دست آمد.

شاخص گیاهی, سطح نمونه‌برداری, روش قدم- نقطه, سمیرم