مدل سازی تغییرات پوشش اراضی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی و زنجیرة مارکف (مطالعة موردی: سواحل میانی استان بوشهر)
عنوان مقاله: مدل سازی تغییرات پوشش اراضی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی و زنجیرة مارکف (مطالعة موردی: سواحل میانی استان بوشهر)
شناسه ملی مقاله: JR_GIRS-5-1_005
منتشر شده در شماره 1 دوره 5 فصل در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_GIRS-5-1_005
منتشر شده در شماره 1 دوره 5 فصل در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی غلامعلی فرد - استادیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
محسن میرزایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
شریف جورابیان شوشتری - دانش آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
خلاصه مقاله:
مهدی غلامعلی فرد - استادیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
محسن میرزایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
شریف جورابیان شوشتری - دانش آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
اراضی ساحلی استان بوشهر به علت موقعیت ویژه در صادرات و واردات دریایی، وجود ذخایر نفت و گاز، کشاورزی، وجود نیروگاه هستهای، شرایط مناسب صید و صیادی و جاذبههای گردشگری از اهمیت راهبردی و اقتصادی بالایی برخوردار است. از این رو میبایست از روشهای نوین جهت پایش و مدلسازی تغییرات در این مناطق استفاده نمود. هدف از این مطالعه، پایش و مدلسازی تغییرات کاربری اراضی در یک دوره 23 ساله (1367-1390) با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی و زنجیره مارکف در محیط اکستنشن مدلساز تغییرات اراضی (LCM) میباشد. بدین منظور از هفت متغیر، سه زیرمدل و دوره واسنجی 1379-1384 جهت مدلسازی تغییرات کاربری اراضی سال 1390 استفاده گردید. پس از ارزیابی صحت مدل با استفاده از آماره کاپا، نقشه پوشش اراضی سال 1395 با استفاده از دوره واسنجی 1390-1384 پیشبینی شد. نتایج نشان داد که در طول دوره مطالعه، تغییرات شدید از اراضی باز به اراضی کشاورزی و رهاسازی زمینهای کشاورزی در منطقه مشاهده گردید. از سال 1367 تا 1384 به میزان 76/19715 هکتار به وسعت اراضی کشاورزی افزوده شده و بین سالهای 1384 تا 1390 تنها 48/14% از کاربری کشاورزی بدون تغییر مانده است و وسعت زیادی از کشاورزی رهاسازی شده است. از دیگر نتایج این تحقیقی توسعه زیاد کاربری شهری (33/17760 هکتار) است. در این مطالعه LCM توانست 76/0 از تغییرات را بدرستی پیشبینی نماید. به طوری که در سال 1395 به میزان 12000 هکتار افزایش وسعت در توسعه شهری منطقه پیشبینی شده است.
کلمات کلیدی: پیش بینی تغییرات کاربری اراضی, سنجش از دور, شبکه عصبی مصنوعی, زنجیره مارکف, سواحل استان بوشهر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1166245/