علی اولاد - عضو هیات علمی گروه شیمی کاربردی دانشکده شیمی دانشگاه تبریز
محمد براتی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی کاربردی دانشگاه تبریز

امروزه پیل های سوختی متانول مستقیم به دلایلی چون سازگاری با محیط زیست و برون ده انرژی نسبتا بالا، به عنوان یکی از مهمترین منابع انرژی آینده مطرح اند . لیکن معایب این پیل ها از جمله نامطلوب بودن نفوذپذیری انتخابی غشاء در ساختار پیل و کارایی پایین در محیط های کم رطوبت، کاربرد این پیل ها را محدود کرده و م حققین بسیاری را درگیر اصلاح این معایب نموده است . پلیمرهای هادی الکترونی مثل پلی آنیلین و پلی پیرول جزء موادی هستند که به منظور بهبود ویژگی های غشاء و لایه کاتالیستی پیل سوختی به کار گرفته شده اند . تحقیقات نشان داده است که به کارگیری این مواد موجب بهبود در خواصی چون نفوذپذیری انتخابی غشاء، بهبود کارایی در محیط های کم رطوبت، مقاومت مکانیکی و بهبود در خواص لایه کاتالیستی می شود. آنچه در ادامه می آید بررسی مطالعات انجام شده در زمینه کاربرد پلیمرهای هادی الکترونی مخصوصا پلی آنیلین و پلی پیرول در پیل های سوختی مت انول مستقیم است

پیل های سوختی متانول مستقیم، پلیمرهای هادی، پلی آنیلین، پلی پیرول