ارائه مدل بهینهسازی ریاضی برای زنجیره تأمین چند محصولی با امکان وقوع اختلال در تأمینکننده در شرایط تحریم (مطالعه موردی صنایع تعمیراتی پالایشگاهی)
عنوان مقاله: ارائه مدل بهینهسازی ریاضی برای زنجیره تأمین چند محصولی با امکان وقوع اختلال در تأمینکننده در شرایط تحریم (مطالعه موردی صنایع تعمیراتی پالایشگاهی)
شناسه ملی مقاله: JR_JME-18-60_008
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JME-18-60_008
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
امیر رحیمی منش - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، رشت، ایران.
حمزه امین طهماسبی - استادیار گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی شرق، دانشگاه گیلان
کامبیز شاهرودی - استادیار،دانشکده مدیریت و حسابداری،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، رشت، ایران.
خلاصه مقاله:
امیر رحیمی منش - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، رشت، ایران.
حمزه امین طهماسبی - استادیار گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی شرق، دانشگاه گیلان
کامبیز شاهرودی - استادیار،دانشکده مدیریت و حسابداری،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، رشت، ایران.
در این پژوهش مدل بهینهسازی شده ریاضی برای زنجیره تأمین چند محصولی با امکان وجود اختلال در تأمینکننده در شرایط تحریم، ارائه شده است. یک زنجیره تأمین شامل همراستایی و همسویی شرکتهایی است که محصولات یا خدمات را به بازار عرضه میکنند. در راستای مدیریت زنجیره تأمین چند محصولی، نیاز به تأمین اقلام و مواد اولیه جهت استفاده در فرآیندها وجود دارد و تأمین این اقلام با عدم قطعیت مواجه است بهگونهای که ممکن است تأمینکنندگان، بخشی از تقاضای سفارش دادهشده را در زمان موردنیاز در اختیار سفارشدهنده قرار ندهند. بهمنظور مقابله با این شکل از عدم قطعیت، دو نوع تأمینکننده موردنظر است. دسته اول تأمینکننده های ارزانقیمت ولی غیرمطمئن است و در مقابل، دسته دوم تأمینکنندهها وجود دارند که مطمئن هستند ولی گرانتر از دسته اول میباشند. اقلام دریافتی از تأمینکننده ها، در فرآیند تولید یا تعمیرات مورد استفاده قرار میگیرد و مدلی مدون برای مدیریت این فرآیند میبایست ارائه گردد. جهت ادغام این تصمیمات در قالب مدل یکپارچه، مدل تصمیم گیری دومرحلهای تصادفی بکار رفته است و در حل مسئله پیشنهادی از روش تقریب میانگین نمونه گیری استفاده شده است. نتایج نشانمیدهد که با استفاده از مدل دومرحلهای تصادفی بهاندازه 84/6 درصد در خروجی های مسئله بهبود ایجاد میشود و همینطور استفاده از تأمینکننده گران در کنار تأمینکننده ارزان منجر به بهبود خروجیهای مدل بهاندازه 9/14 درصد گردید.
کلمات کلیدی: زنجیره تأمین, بهینهسازی ریاضی, اختلال, مدل دو مرحله تصادفی, تقریب میانگین نمونهگیری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1166460/