مقاوم سازی تاسیسات آب شرب شهرتهران در اثر وقوع زمین لرزه

تهران بزرگ یکی از بزرگترین پایتخت های جهان است شهرهایی همچون تبریز و مشهد و … دیگر مراکز استانها روند رو به رشد فزاینده ای را در افزایش جمعیت، توسعه سازمانها و توسعه عملکردها، نسبت به گذشته در خود شاهد است. اگر به یکباره، یکی از گسلهای نزدیک این شهرها همچون تهران یا تبریز فعال شود، زلزله ای عظیم رخ خواهد داد که شدت تخریب و آثار سوء متعاقب آن قابل پیش بینی نیست. مطالعات لرزه زمین ساخت و خطر زمین لرزه که به عنوان بخشی از مطالعات پایه و اساسی برای مقاوم سازی و یا طراحی لرزه ای شریانهای حیاتی انجام می پذیرد. تجارب زلزله های متوسط سیستم های لوله کشی و انتقال آب تصفیه خانه های آب منطقه زلزه زده دچار آسیب های حدی می شود. یکی از عواملی که باعث صدمه دیدن سیستم های انتقال آب و تصفیه خانه های آب می شود عدم ارائه طرح انعطاف پذیری برای لوله ها است، از دیدگاه دیگر خوردگی، نشت، جوشکاری نامناسب و برخورد لوله ها با یکدیگر از عواملی می باشد که باعث آسیب دیدن لوله های آب رسانی می شوند. با تعبیه میراگرهای خاص و اصلاح طرح لوله کشی می توان مقاوم سازی سیستم های مختلف را بطور صحیح انجام داد. مقاوم سازی انشعاب ها، پمپ های انتقال آب و رایزرهای انتقال آب از عوامل موثر در انجام مقاوم سازی بهینه می باشد. یکی از اطلاعات ورودی برای طراحی و یا مقاوم سازی طراحی های مربوط به شریان های حیاتی، میزان حرکات لرزه ای در منطقه می باشد، که نتایج بدست آمده از مطالعات باید با توجه به مقادیر مندرج در آیین نامه های ساختمانی ایران مقایسه و اتخاذ تصمیم گردد. اثرات محلی باید مشخص و بر طیف طراحی اعمال گردد. در این ارتباط باید مسائلی از قبیل تغییر مکان دائمی، شکل تیپ لایه های سطحی، توزیع مکانی گسلهای فعال، احتمال رخداد رونگرایی و نظایر آن مطالعه گردد.لذا در این مقاله ضمن تشریح وضعیت کنونی قسمتهای مختلف، تاسیسات آب شرب شهر تهران، مقدار آسیب پذیری این تاسیسات در زلزله تشریح می گردد. ضمنا اقدامات مورد نیاز در جهت مقاوم سازی سیستم های انتقال آب نیز ارائه می شود. در خصوص کاهش و یا جلوگیری از آسیب دیدگی آن حین زلزله بیان می گردد.

Keywords:

مقاوم سازی , تاسیسات آبی , آب شرب , مدیریت بحران , شریان حیاتی