نگین فلاححقیقی - استادیار گروه مطالعات تکنولوژی، پژوهشکده مطالعات فناوریهای نوین، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران (IROST)، تهران، ایران.
مسعود بیژنی - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
مریم محمودی - استادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی،کرج، ایران.

نظام آموزش عالی به عنوان بارزترین نمود سرمایه‌گذاری نیروی انسانی، نقش اصلی در تربیت و تأمین منابع انسانی اثربخش را بر عهده دارد. نظام آموزش عالی کشاورزی نیز از این قاعده مستثنی نیست. اما پرسش این است که چنین نظامی برای تأثیرگذاری بهینه بر توسعه منابع انسانی، چگونه باید باشد؟ این پژوهش با هدف تحلیل شکاف بین وضعیت موجود و مطلوب عامل‌های نظام آموزش عالی کشاورزی تأثیرگذار بر توسعه منابع انسانی در استان یزد طراحی و اجرا شد. جامعه آماری، اعضای هیئت‌ علمی مرکزهای آموزش عالی و پژوهشی کشاورزی استان یزد بودند (253=N) که 163 تن از آنان بر مبنای جدول کرجسی و مورگان و با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ای پژوهشگر‌ساخته بود که روایی شکلی آن توسط گروهی از متخصصان آموزش عالی کشاورزی تأیید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب تتای ترتیبی برای هر دو بخش مربوط به بررسی وضعیت موجود(87/0≤θ≤81/0) و مطلوب (93/0≤θ≤83/0)، تأیید شد. به منظور پردازش داده‌ها با بهره‌گیری از نرم‌افزار‌های SPSS24 و R افزون بر آماره‌های توصیفی، از آزمون من‌وایت‌نی برای مقایسه دیدگاه اعضای هیئت علمی در مورد وضعیت‌های موجود و مطلوب عامل‌های نظام آموزش عالی کشاورزی تأثیرگذار بر توسعه منابع انسانی استفاده شد. نتایج گویای وجود تفاوت معنی‌دار در شکاف بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب چهار عامل تأثیرگذار بر توسعه منابع انسانی (به ترتیب افزایش شکاف) شامل "صلاحیت شغلی و مهارتی نیروی انسانی"، "فرآیند آموزش و برنامه‌ریزی آموزشی"، "تعادل در عرضه و تقاضا و تعامل با بخش‌های اقتصادی" و "توسعه نوآوری در نظام آموزش عالی کشاورزی" بود.

توسعه منابع انسانی, آموزش عالی کشاورزی, صلاحیت شغلی, برنامه‌ریزی آموزشی, توسعه نوآوری