نیاز آموزشی کشاورزان شهرستان دشتی در تولید گوجه‌فرنگی ارگانیک

این پژوهش با هدف تعیین نیاز آموزشی کشاورزان در مرحله‌های گونه‌گون کاشت، داشت و برداشت گوجه‌فرنگی ارگانیک به انجام رسید. دیدمان تحقیق از نظر ماهیت موضوع کمّی بوده، نوع تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوهی گردآوری داده‌ها میدانی بود. جامعه‌ی آماری شامل 31 تن کارشناس و 550 تن از گوجه‌فرنگی‌کاران شهرستان دشتی بود که از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای با انتساب متناسب و استفاده از فرمول کوکران، شمار 226 کشاورز به‌عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ بود که روایی محتوایی آن توسط نظرخواهی از اعضای هیئت علمی دانشگاه و کارشناسان جهاد کشاورزی، و روایی همگرا از طریق محاسبه‌ی CR=0.81 و AVE=0.73 تأیید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم افزار R و محاسبه‌ی ضریب تتای ترتیبی برای بخش‌های مختلف پرسشنامه(82/0 -75/0 Ө= ) به دست آمد. پردازش نیازهای آموزشی بر مبنای مدل بوریچ صورت گرفت و مهم‌ترین نیازهای تولید محصول ارگانیک مشخص شدند. بر این اساس، مدیریت صحیح خاک و آماده سازی زمین زیر کشت، شناسایی و از بین بردن محل‌های تکثیر و زمستان گذرانی آفت‌ها، و کاشت رقم‌های جدید محصول که به آفت‌ها و بیماری‌ها مقاوم هستند، از مهم‌ترین نیازهای آموزشی در هر دو گروه کشاورزان و کارشناسان شناسایی شدند. توافق‌سنجی بین دیدگاه این دو گروه، با استفاده از آزمون من ویت نی صورت گرفت و یافته‌ها نشان دادند که این دو گروه در مورد بیشتر نیازهای آموزشی دیدگاه یکسانی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون ترتیبی برای بررسی نقش متغیرهای اثرگذار بر نیازهای آموزشی، نشان داد که از بین متغیرهای پژوهش، تنها سه متغیر میزان تحصیلات، میزان عملکرد محصول و سطح زیر کشت بر احتمال برآورد نیازهای آموزشی گوجه‌فرنگی‌کاران تأثیر داشته‌اند. بدین ترتیب هر چه سطح تحصیل کشاورزان و عملکرد محصول گوجه‌فرنگی آنان بیشتر باشد، احساس نیاز آموزشی در آنها بالاتر است.

Keywords:

کشاورزی ارگانیک , نیازسنجی آموزشی , گوجه‌فرنگی ارگانیک