احمد رمضانی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
محمود صلحی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
مصلح الدین رضایی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

به‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی کود روی بر عملکرد دانه و میزان روی دانه برنج رقم سازندگی، آزمایشی بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان در سال‌های‌ 1392 و 1393 اجرا شد. تیمارها شامل: نانو اکسید روی با غلظت 150 و300 میلی‌گرم در لیتر، سولفات‌روی با غلظت‌های سه و شش گرم در لیتر، آب مقطر (شاهد اول) و بدون محلول‌پاشی (شاهد دوم) بود. نتایج نشان داد حداکثر عملکرد دانه (3/8968 کیلوگرم در هکتار) در تیمار شش گرم در لیتر سولفات‌روی به‌دست آمد که نسبت به شاهد اول 1/10درصد و نسبت به شاهد دوم 8/11درصد بیشتر بود. همچنین حداکثر مقدار روی دانه (8/37 میلی‌گرم بر کیلوگرم) در تیمار شش گرم در لیتر سولفات‌روی به‌دست آمد که نسبت به شاهد اول 6/16درصد و نسبت به شاهد دوم 5/19درصد بیشتر بود. این در حالی بود که بین مقدار روی دانه دو تیمار سولفات‌روی و دو تیمار نانو اکسید روی، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج این پژوهش محلول‌پاشی نانو اکسید روی و سولفات‌روی می‌تواند سبب افزایش عملکرد و بهبود محتوای روی دانه در راستای غنی‌سازی زیستی دانه برنج گردد.

تغذیه برگی, سولفات‌روی, غنی‌سازی‌زیستی, کمبود روی, نانو اکسید روی