مسعود زرندی - دانشگاه فردوسی مشهد
محمد خواجه حسینی - دانشگاه فردوسی مشهد
علی اصغر محمدآبادی - دانشگاه فردوسی مشهد

به‌منظور ارزیابی اثر پرایمینگ بذور، روش‌های کاشت و کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد هندوانه آجیلی (Citrullus Lanatus) آزمایشی در قالب طرح اسپیلت پلات بر پایه‌ی بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1392 در دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. فاکتور اول شامل پرایمینگ بذور در دو سطح (بذور پرایم نشده و پرایم شده)، فاکتور دوم نشاءکاری که به‌صورت کشت مستقیم و نشائی و فاکتور سوم محلول‌پاشی کود بیولوژیک در دو سطح (بدون کود بیولوژیک و با کود بیولوژیک) بود. نتایج نشان داد که پرایمینگ بذور بر روی تعداد میوه در هر بوته، عملکرد دانه و وزن خشک کل اثر معنی‌داری نشان داد. نشاءکاری نیز باعث بهبود صفات (تعداد میوه در هر بوته، تعداد دانه در هر میوه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه) و کود بیولوژیک بر روی تمامی صفات مورد آزمایش اثر معنی‌داری نشان دادند. اثرات متقابل کود بیولوژیک با نشاءکاری نیز باعث افزایش صفات وزن هزار دانه و تعداد دانه در هر میوه شد که بیشترین وزن هزار دانه و تعداد دانه در هر میوه به‌ترتیب با 3/163 گرم و 7/592 عدد دانه در تیمار نشائی در حضور کود و کمترین آن به‌ترتیب برابر با 7/144 گرم و 7/414 عدد دانه در تیمار کشت مستقیم بدون کود مشاهده شد. با توجه به نتایج، نشاءکاری هندوانه آجیلی حاصل از پرایمینگ بذور به همراه کودبیولوژیک بیشترین عملکرد دانه (2300 کیلوگرم در هکتار) را نسبت به تیمار شاهد بذری و نشائی داشت که به‌عنوان بهترین تیمار قابل توصیه است.

ازتوباکتر, پیش‌تیمار بذر, سودوموناس, عملکرد دانه, کشت نشائی