تعیین ویژگیهای روانسنجی مقیاس شدت سایبرکندریا در جمعیت بزرگسال ایرانی
Publish place: Journal of Clinical Psychology، Vol: 12، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 473
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPSM-12-3_007
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1399
Abstract:
مقدمه: سایبرکندریا شکل نوظهوری از هیپوکندریا است که در آن جستوجوی مکرر مطالب مربوط به بیماریها در اینترنت موجب افزایش اضطراب و پریشانی فرد شده و با تلاشهای تکراری و بینتیجه در زمینه اطمینان جویی ادامه مییابد. مقیاس شدت سایبرکندریا (CSS) با هدف تشخیص این پدیده طراحی شده است و ویژگیهای روانسنجی آن در جمعیت غیر ایرانی مورد تأیید قرار گرفته است؛ اما تاکنون در جمعیت ایرانی بررسی نشده است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس شدت سایبرکندریا (CSS) در جمعیت ایرانی میباشد. روش: در این پژوهش 200 نفر دانشجو به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و به پرسشنامههای پژوهش که شامل مقیاس شدت سایبرکندریا (CSS)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و فرم کوتاه اضطراب سلامت (SHAI) بود پاسخ گفتند. دادههای مربوط به تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی و آزمونهای همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: با استفاده از تخلیل عاملی اکتشافی چهار عامل اجبار، اطمینانجویی/بیاعتمادی، افراط و پریشانی استخراج گردید که به جز یک عامل جدید (اطمینان جویی/بیاعتمادی)، سه عامل دیگر مطابق با نسخه اصلی مقیاس بود. پایایی مقیاس از طریق ارزیابی ضریب همسانی درونی و روایی آن از طریق رابطه همبستگی نمره کل مقیاس و عاملهای استخراج شده با سایر متغیرهای پژوهش بررسی شده مورد تأیید قرار گرفت. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای حاصله، این مقیاس چهار عامل را در جمعیت ایرانی شناسایی میکند. روایی و پایایی عوامل موجود مورد تأیید قرار گرفته و استفاده از این مقیاس در موارد تحقیقاتی و بالینی ایرانی توصیه میشود.
Keywords:
Authors
مهدی رضا سرافراز
استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز،شیراز، ایران.
مهرداد پورشهبازی
دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز،شیراز، ایران.
مرضیه افشاری
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز،شیراز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :