کارکرد معنایی هماوائی در جزء سیام قرآن کریم
عنوان مقاله: کارکرد معنایی هماوائی در جزء سیام قرآن کریم
شناسه ملی مقاله: JR_PAQ-8-2_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_PAQ-8-2_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
راضیه سادات میرصفی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
علی نجفی ایوکی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
امیر حسین رسول نیا - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
خلاصه مقاله:
راضیه سادات میرصفی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
علی نجفی ایوکی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
امیر حسین رسول نیا - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
تکرارهای آوائی و تشابهات لفظی در قرآن کریم کارکردهای معنایی دارند؛ چینش و همنشینسازی واژگان در متن قرآنی به گونهای صورت پذیرفته که آن همنشینی، افزون بر آهنگینکردن کلام، در القاء مفهوم مؤثرتر است و میتوان از آن به عنوان «هماوائی» یا همان «اعجاز النظم الموسیقیّ» یاد کرد؛ کاربست این شیوه از بیان موجب خلق مفهومی تازه میشود؛ نیز کمک میکند تا مفاهیم دور از هم- که گاه متّضاد نیز هستند- در کنار یکدیگر قرار گیرند و از رهگذر تناسب صوری و موسیقایی، به نوعی به تناسب، انسجام و اتّحاد معنایی برسند. استفاده از ظرفیت همنشینی و هماوائی در قرآن، این امکان را فراهم نموده تا معنای مورد نظر با قوّت بیشتری به مخاطب القاء گردد و باورپذیری مفهوم را دو چندان نماید. بررسیها نشان میدهد بهرهگیری از این ظرفیت، در جزء سیام قرآن کریم نمود بیشتری دارد و از این منظر سزاوار توجّه و پژوهش است. در پرتو اهمیّت مسأله، پژوهش حاضر میکوشد با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی هماوائی و تأثیر معناییِ آن که از آن به عنوان «اعجاز مجاورت» یاد شده در جزء مورد اشاره بپردازد و نتیجة بحث را فرادید مخاطب قرار دهد. چنین استنباط میشود که چینش و همنشینی اعجازگونه واژگان، موجب برجستگی سخن شده و با به همراه داشتن معنا و مدلولی خاص، به طور ضمنی، نافی ایده ترادف در قرآن گشته است.
کلمات کلیدی: قرآن کریم, همنشینی, هماوائی, اعجاز بیانی, معنا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1166952/