بررسی انرژی و تنش های ایجاد شده در یک سیلوی بتن آرمه تحت اثر بارگذاری انفجار با در نظر گرفتن اندرکنش سازه و محتویات

سيلوها سازه هایی هستند که برای ذخيره کردن مصالح دانه ای مورد استفاده قرار مي گيرند با توجه به گسترش حملات تروریستی و انفجار ناشی از مواد منفجره بر سازه ها از جمله سازه های خاص ، بررسی دقيق رفتار سازه سيلو تحت اثر نيروی انفجار یک ضرورت محسوب می شود که در این پژوهش به بررسی سيلو بتن آرمه تحت اثر انفجار با در نظر گرفتن اثر اندرکنش سازه و محتویات سيلو پرداخته مي شود. لذا در این تحقيق بار انفجار به جرم 100 کيلوگرم از TNT و به فاصله 3 متری به سيلو اعمال می شود. بدین صورت نمونه های بررسی شده در حالت های پرشدگی 80 ، 60، 40، 20 خالی تعریف شده است. نتایج کار نشان داده است که با کاهش درصد پرشدگی حداکثر تنش فون ميزس در بتن از 24/45، به 23/77 ، 23/33، 20/13، 19/93 کاهش می یابد و با افزایش درصد پرشدگی مصالح ميلگردهای کمتری به تنش حداکثر می رسند. این بدین علت است که سيلو کمتر تحت خمش و در نتيجه ميلگرد کمتر تحت تنش کششی قرار می گيرد. همچنين مشاهده شده است که حداکثر انرژی ایجاد شده در تمامی حالات 0/14 کيلوژول بوده است فقط درصد پرشدگی مصالح سبب شده است که انرژی ایجاد شده در سيلو دیرتر به حداکثر مقدار خود برسد.

Keywords:

سیلو , اندرکنش سازه و محتویات , درصد پرشدگی , انفجار