پگاه جعفری حقیقت پور - پسا دکتری عمران-راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت،ایران،تهران
علیرضا صفی خانی - کارشناس ارشد عمران-راه و ترابری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ، دانشکده فنی و مهندسی
شهاب سلیمان قرقی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-حمل و نقل ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ، دانشکده فنی و مهندسی

با توجه به اهمیت موضوع حمل و نقل در زیر ساخت کشور های در حال توسعه مهندسین در تلاش هستند تا بوسیله ی بهبود وضعیت روسازی راه ها با استفاده از کمترین تاثیر بر روی محیط زیست و آلودگی های ناشی از این کار تاثیرات مثبتی برروی شاخص های حمل و نقلی ایجاد کنند. یکی از موارد بهبود دهنده ی مخلوط های بتن آسفالتی مصالح ترانشه آسفالتی بازیافتی RAP هستند که می توان تا 70 درصد مصالح جدید را تشکیل دهند . این مصالح علاوه بر تاثیر مثبت بر روی محیط زیست و آلودگی جهانی باعث افزایش چرخه عمر روسازی ها و افزایش عملکرد آسفالت در آزمایشاتی نظیر حساسیت رطوبتی ، شیار شدگی، خستگی و.. می گردد. از نظر آلایندگی محیط زیست و تاثیر گذاری بر روی آن باید به این موضوع اشاره داشت که استفاده از مواد بازیافتی در مصالح جدید هم باعث کاهش مواد دور ریز و بازیافت آنها می شود و همچنین از موارد آلاینده ای همچون تولید مصالح و استخراج آن ها که دستگاه های مربوطه تولید می کنند جلوگیری قابل توجهی به عمل می آورد . افزودنی هایی نظیر جوانساز نیز میتوان درون مخلوط ها استفاده کرد که هر کدام باعث تاثیرات خود بر روی عملکرد و آلایندگی محیط زیست می گذارند.این تاثیرات باعث افزایش المان های مربوطه و یا کاهش آنها می شوند و تاثیر قابل توجهی بر روی مخلوط ها از نظر شاخص حمل و نقلی پایداری چرخه عمر LCSA می گذارد. این تاثیرات آنجا پیش می رود که در مقایسه دو مخلوط بتن آسفالتی HMA و WMA به این نتیجه رسیدیم که به طور جدی المان چرخه ی عمر تحت تاثیرات مثبتی قرار گرفته است.

ترانشه آسفالت بازیافتی RAP، ارزیابی پایداری چرخه عمر LCSA، جوانساز ها،تاثیر RAP بر روی محیط زیست، مصرف انرژی، گرمایش جهانی