مطالعه تأثیر راهبرد فناوری محور بر عملکرد سازمان های متعالی از طریق قابلیت های راهبردی

جهت گیری راهبردی از اصول تأثیرگذار بر بازاریابی و بهبود عملکرد یک سازمان است. این جهت گیری ها منعکس کننده راهبردهای آن سازمان برای ایجاد رفتارهای مناسب در بازار پر رقابت می باشند. این مهم نیز می تواند از طریق نوآوری های فناورانه و مجموعه ای گسترده از ارزش ها و باورهای ریشه ای که به عملکرد بهتر منجر می شوند صورت پذیرد. هدف از اجرای این پژوهش مطالعه تأثیر راهبرد فناوری محور بر عملکرد سازمان های متعالی از طریق قابلیت های راهبردی در آن سازمان ها می باشد. سازمان متعالی، مجموعه ایی پویا و یادگیرنده است که با بکارگیری نوآوری در تعیین راهبردهای فناوری محور در راستای تحقق بهره وری تلاش می کند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا از نوع توصیفی- پیمایشی است. مطالعه مربوط به ادبیات موضوع ازطریق مطالعه کتابخانه ای نظیر کتب، مجلات، پایان نامه ها، مقالات وغیره می باشد وازطریق پرسشنامه داده های مورد نیاز جمع آوری گردیده، سپس با انجام روش های آماری داده های مورد نظر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. با توجه به موضوع این پژوهش، جامعه مورد مطالعه، در این تحقیق کارشناسان متبحر در این زمینه می باشند و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به دست آمده است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها با روش های همبستگی و معادلات ساختاری مشخص شد که راهبرد فناوری محور بر قابلیت فناوری، قابلیت بازاریابی، قابلیت ارتباط با مشتری، قابلیت فناوری اطلاعات و قابلیت تحقیق و توسعه تأثیر مثبت و معناداری دارد. به علاوه یافته ها نشان داد که این قابلیت های راهبردی پنجگانه بر عملکرد سازمان تأثیر مثبت و معنی داری دارند

Keywords:

راهبرد فناوری محور , قابلیت های راهبردی , عملکرد سازمان , سازمان متعالی