بررسی تطبیقی الگوهای طراحی اقلیمی در معماری بومی اقلیم سرد و کوهستانی ایران ونپال

معماری بومی هر کشور به گونه ای است، که نه تنها به نحو قابل قبول، ساکنین خود را از عناصر اقلیمی نامطلوب مثل باد، سرما و گرمای شدید محافظت می کنند ؛ بلکه از عناصر اقلیمی مطلوب تمام استفاده را در تامین آسایش ساکنین می کند. معماری بومی هر دو کشور نپال و ایران هر یک مخزنی گرانقدر از الگوهای طراحی مطابق با اقلیم است. در هر دو کشور اقلیم سرد و کوهستانی شرایط ویژه ای را برای ساکنین ایجاد کرده است. هدف از این پژوهش ثبت الگوهای طراحی اقلیمی دو کشور و مقایسه تطبیقی این دو الگو برای ارائه راهکارهای اقلیمی جدید به منظور بهبود معماری بومی و امروز ایران است.از این منظر، مقاله حاظر بدیع و بی نظیر است. به منظور پاسخ گویی به پرسش های اصلی پژوهش و دستیابی به اهداف عمده آن, جمع آوری داده ها با بهره گیری از منابع کتابخانه ای, اسنادی و آماری, به روش تحلیلی و پژوهشی و در نهایت نتیجه گیری تطبیقی, با رویکرد ترویجی و با اهداف کاربردی است.پس از جمع آوری و ثبت و تطبیق الگوهای طراحی اقلیمی دو کشورفوق و جمع بندی نتایج، راه کار های معمار بومی نپال در تطبیق با شرایط سخت اقلیم سرد و خشک که می تواند راه گشای معماری بومی ایران به منظور استفاده هر چه از شرایط اقلیمی درارتقای شرایط آسایش ساکنین این اقلیم باشد ارایه شد. امید است با استفاده از این راه کار ها ،در حفظ محیط زیست و صرفه جویی در مصرف انرژی گامی رو به جلو بر داریم.

Keywords:

طراحی اقلیمی , معماری بومی , اقلیم سرد و خشک , ایران , پال